Hedonistische biotoop

Op het menu staat pizza, döner kebab en „MEGA burgers”. Vetten en koolhydraten zijn het dieet op jongerencamping Dennenoord, een hedonistische biotoop waar álles high energy is. Zwemmen, zuipen, voetballen. Botsauto’s! Wat volgt? Feesten natuurlijk, en dan zoenen op de ‘palletcar’. Laat de flessen maar staan, die hebben we morgen toch weer nodig.

De Ommense camping weet précies wat de jeugd wil in vertierloze tijden. Een zwemvijver wordt op de website beschreven als: „…een ware oase […] met gespierde en gebruinde lijven, witte reflecterende bierbuikjes, zand in de bilnaad, grassprieten tussen de tenen en liters zonnebrand.” Niet de summer’s day die Shakespeare in gedachte had, wel overeenkomstig met de feiten.

Toch wordt er deze week weinig in de vijver gezwommen. Waarom? „Daar zit allemaal chlamydia in”, weet een campinggast.

Fotograaf Ilvy Njiokiktjien begaf zich een dag en nacht tussen de 16-, 17- en 18-jarigen op Dennenoord. Ze vond één 21-jarige, die zich stamoudste voelde.

Op vrijdagochtend, ‘wisseldag’, loopt de crew om acht uur ’s ochtends langs de tenten om de vertrekkers uit een genarcotiseerde slaap te wekken. Elk bierdopje moet worden opgeruimd. Na een week feest een helse klus.

Voor de blijvers geldt een even strak regime. Tien uur ’s ochtends wordt het eerste bier geopend, volgens de filosofie van hair of the dog, het geloof dat de kater te bezweren valt met nóg meer drank.

Om één uur komt er een verse lading. Jeugd op de achterbank, bier in de achterbak. Campinggasten én ouders moeten een negatief testbewijs laten zien. De Camping zegt zich aan alle coronaregels te houden.

Er staan wel veertig, vijftig kratten bier in torens op het terrein. Desondanks doet het niet aan als een zuipfeest, zegt Njiokiktjien. „Meer als Lowlands voor mensen die nog niet naar Lowlands mogen.”

„De dag moet je doorkomen”, zegt Saskia (het meisje in wit shirt dat haar make-up doet). „De truc is tot laat te slapen, dan duurt het minder lang tot je weer kan feesten.” Zij drinkt niet in de ochtenden en middagen: „Ik ben misschien wel gek, maar ik ben geen psychopaat!”

Na het avondeten – voor degenen zonder geld voor megaburgers: blikken Unox-soep en knakworsten, macaroni in tupperware – wordt er gefeest . De discotheek op het terrein is dicht dus jongeren verzorgen hun eigen muziek. Een pandemonium van verschillende muziekstijlen die concurreren om het gehoor.

Nederland wil opladen voor een nieuw Zoomseizoen. De stress achtergelaten aan de Franse kust. Reisorganisaties beloven heling met woorden als ‘heerlijk’, ‘rustgevend’, en ‘pittoresk’. Deze jongeren? Die willen daar níks van weten.

Saskia: „Hoe ik het een hele week heb volgehouden weet ik niet. Maar het was erg leuk.” Enige keerzijde: „Ik lig al een week in bed met corona. Al mijn vriendinnen hebben corona.” Waar ze het precies heeft opgelopen, dat weet ze niet.