Maak naaktrecreatie normaal door het gewoon te doen

Op zich best een lovenswaardig initiatief, die reclamecampagne met de leus ‘Voel je vrij, geef je bloot!’ om naaktrecreatie te promoten. Geen overbodige luxe in een tijd waarin de meeste vrouwen op het strand hun bovenstukje aanhouden en mannen met ontbloot bovenlijf op de fiets worden nageroepen door jongetjes van vijftien. Jongetjes die zelf hun onderbroek aanhouden als ze met teamgenoten douchen na het sporten.

De campagne blijft echter angstvallig weg bij een stellingname tegen het taboe op bloot dat helemaal terug is van nooit weggeweest. Er wordt gemikt op zieltjes winnen voor blootminnend Nederland. En niet te vergeten leden voor NFN Open & Bloot, de belangenvereniging voor naaktrecreatie die het initiatief heeft genomen voor de campagne.

Aanstoot

Wie zich vrij wil voelen en zich bloot wil geven, dient zich wat de blootlobby betreft te blijven beperken tot miniatuurreservaten zoals sauna’s, naaktstranden en naaktcampings, hooguit aangevuld met afgelegen plekjes waar niemand is die er aanstoot aan kan nemen. De (deels) geklede mens is welkom in de rest van de wereld.

Een taboe dat niet actief aangepakt wordt, houdt zichzelf in stand. De meeste mensen die zelf geen sauna, naaktstrand of naaktcamping bezoeken zien nooit iemand naakt in de openbare ruimte. De enige context die ze kennen is een seksuele en die is strikt privé. Vanwege de seksuele connotatie zou naaktheid beperkt moeten blijven tot de privésfeer. Terwijl iedereen die er ervaring mee heeft weet dat niets aseksueler is dan de zee van blote lijven op een naaktstrand, in de sauna of op de camping.

Lees ook: Vereniging voor naaktrecreanten: 'Normaliseer bloot'

Het bestaan van reservaten voor de ontklede medemens berust onder andere op de discutabele aanname dat wie bijvoorbeeld op het strand graag alles uittrekt, dat per se samen met mensen met dezelfde voorkeur wil doen. Alsof naakt zijn een religie is die in gemeenschap wordt beleefd. De keuze die een mens in een bepaalde situatie op een bepaald moment kan maken om geen kleding te dragen, is in essentie een individuele. Het is ook een kledingkeuze, er komt alleen geen textiel aan te pas. Dat collectieve naaktheid wel de praktijk is, komt echter mede omdat er niet veel anders op lijkt te zitten, gezien de beperkingen die de wet stelt.

Niets is aseksueler dan de zee van blote lijven op een naaktstrand

Maar er zit wel degelijk iets anders op. Het zal sommigen misschien verbazen, maar er is geen wet die naaktheid verbiedt op plekken die er niet speciaal voor zijn aangewezen, zoals een naaktstrand. Artikel 430a van het wetboek van Strafrecht staat naakt zijn toe op elke openbare plek die „geschikt is voor naaktrecreatie”. De invulling van wat ‘geschikt’ is wordt de facto overgelaten aan de burger zelf.

Zolang naaktheid een taboe is, zullen er weinig plaatsen zijn die als geschikt worden gezien. Een avontuurlijke naaktliefhebber kan dus in de problemen komen omdat medeburgers, wetshandhavers, officieren van justitie en uiteindelijk de rechter ook een mening hebben en roet in het eten kunnen gooien. Toch leiden de weinige gevallen die voor de rechter komen zelden tot een veroordeling.

Lees ook: De Togacolumn: Onverwacht menselijk naakt en andermans vrijheid

‘Blootgewoon’

Het zijn de liefhebbers van het naakte leven die er het meeste belang bij hebben het wederzijdse taboe op naaktheid aan te pakken. Als het NFN Open & Bloot ernst is met het motto ‘Blootgewoon’ zou de leuze van de campagne als volgt moeten worden aangepast: ‘Voel je vrij en geef je bloot op een plek die jij geschikt vindt!’

Wie daar al ervaring mee heeft, weet dat de gemiddelde geklede medemens wel tegen een stootje kan. Die vindt het meestal weliswaar enigszins opmerkelijk, maar vervolgens blijkt de vreemde eend in de bijt snel te wennen.

De conclusie ligt voor de hand: de meeste recreatieve plekken zijn sowieso geschikt. Hoe meer daar gebruik van wordt gemaakt, hoe gewoner bloot zal worden. En het zou zomaar kunnen dat het grootste potentieel voor ledenwinst voor NFN te vinden is onder mensen die op zomaar een mooi plekje ergens in Nederland op het idee komen dat zonder kleren eigenlijk leuker is.

Dat niet iedereen van zo’n ontwikkeling gecharmeerd zal zijn, is geen reden om zulke gevoelens al te zeer te sparen. Aanstoot wordt vaker genomen dan gegeven. Verschoond blijven van de naakte medemens in de directe omgeving is geen universeel mensenrecht.