Het NOS Journaal van acht uur op NPO1 opende woensdag met het massale eerbetoon aan de vermoorde Peter R. de Vries. Verslaggever Gerri Eickhof stond naast de rij voor theater Carré in Amsterdam, waar mensen nog steeds naar binnen liepen terwijl de deur officieel op dat moment dicht zou gaan. „Voor veel mensen was hij een bekende”, zei Eickhof. „Een vriend, een soort vluchtheuvel tegen onrecht.” Nederland voelt het verlies, zo werd ook tijdens dit item weer duidelijk.
Op dezelfde zender was verlies een uur eerder ook een belangrijk onderwerp in Meer dan Goud (EO), een programma dat deze week dagelijks wordt uitgezonden. Hierin brengen zes voormalig topsporters een week met elkaar door op een kasteel in Dalfsen. Elke dag staat een sporter uit de groep centraal die terugblikt over zijn of haar (sport-)leven. Tijdens een ontbijt en een diner vertellen ze aan de hand van foto’s hun verhaal. Voetballer Danny Blind en hockeyster Maartje Paumen waren in de eerste afleveringen aan het woord geweest, woensdag was het de beurt aan Olympisch medaillewinnares Annemarie Verstappen.
Bescheiden
„Ik denk dat een aantal mensen mij gegoogeld hebben”, zei ze bescheiden tegen de camera. Het klopt dat sommige aanwezigen nog niet geboren waren toen ze in 1982, op zestienjarige leeftijd, de 200 meter vrije slag won en daarmee de eerste Nederlandse wereldkampioen zwemmen werd.
Het programma focust op de mens achter de medailles en Verstappen deelde op indrukwekkende wijze iets over een zeer tragische gebeurtenis. Ze wilde altijd een groot gezin en dat is gelukt: met haar man ze kreeg vijf kinderen. Tijdens het diner is het een foto van zoon Jan op de achtergrond die het meest opvalt. Hij zou nu bijna dertig zijn, maar zo oud werd hij bij lange na niet. Verstappens tweede kind overleed op zevenjarige leeftijd aan leukemie. „Thuis heb ik foto’s van mijn kinderen en die worden allemaal ouder. Hij wordt niet ouder”, vertelde ze met veel emotie in haar stem. Maar hij zal altijd onderdeel van het gezin blijven. Samen met de groep bracht ze een toost uit op Jan.
Een andere zoon, Vincent, werd profvoetballer. Hij debuteerde in het Nederlands elftal toen Danny Blind bondscoach was. Blind had in de eerste aflevering gesproken over zijn oudere broer die overleed na een ongeluk. Zo is Meer Dan Goud tevens een eerbetoon aan de mensen die er niet meer zijn.
Mama’s
In de uitzending over ‘strafcornerkanon’ Maartje Paumen werd juist nieuw leven gevierd. „We worden mama’s” maakte ze bekend. Een dag voor de opnames had ze met haar partner de echo gehad. Hier vielen tranen van geluk.
De gesprekken in het programma zijn onderhoudend, amusant en informatief. Het gaat over jeugdige ambitie, de druk om te presteren, de blijdschap om kampioenschappen en de realisatie dat er meer in het leven is dan winnen. Helaas worden de verhalen onderbroken door activiteiten die de sporters overdag doen. Ze doen mee aan wedstrijdjes boerengolf en handboogschieten. Voor de binding onderling misschien goed, aan het programma voegt het niks toe. In dit geval heeft het format geen extra toeters en bellen nodig.
Wie aan het einde van de tv-avond schakelde naar de de late-avondtalkshows zag dat De Vries nog een keer werd geëerd, met mooie uitvoeringen van twee van zijn favoriete liedjes. Bij Humberto opende zanger Jan Dulles de uitzending met een cover van ‘A Whiter Shade of Pale’ van Procol Harum. In Op1 zong Michael Prins ‘Het jongenshart’ van Bram Vermeulen. Er zijn in de afgelopen week veel woorden uitgesproken over de dood van De Vries. Hier deed de muziek het werk.