Niet knuffels maar dieren verspreiden micro-organismen

Het artikel Wat slaapt bij ons in bed (Wetenschap, 3/7) over de bacteriën op knuffel ‘Japie’, die al 35 jaar niet is gewassen, was een leuk onderzoek dat mensen geruststelt. Lezers worden niet bang gemaakt voor hun eigen bacteriën. Maar in plaats van het vaatdoekje als riskantere bedgenoot aan te wijzen, zou het relevanter zijn geweest om uitgebreider op huisdieren in te gaan. Veel mensen slapen met hun huisdier op of in hun bed. Micro-organismen op knuffeldieren overleven daar kortere of langere tijd. Er is niet voldoende water om te groeien. Maar de micro-organismen op of in huisdieren groeien. Voor beide groepen micro-organismen geldt: waar je mee omgaat word je mee besmet. Je knuffel is grotendeels besmet met je eigen microflora. Maar je weet maar nooit waar je huisdier mee besmet is.

Via het voer (bijvoorbeeld rauw vlees), via contact met andere dieren, of via de dagelijkse ‘uitjes’. Amerikaans onderzoek heeft aangetoond dat het slapen met een huisdier op of in bed tot ziekte kan leiden. Fabrikanten van desinfectiemiddelen wijzen voortdurend op het gevaar van besmet speelgoed, inclusief knuffels, en willen graag dat wij dit desinfecteren. Voor gezonde mensen heeft dit weinig zin. Binnen de kortste keren zitten de voorwerpen weer vol micro-organismen. Natuurlijk kan er bij gedeeld gebruik besmetting ontstaan. Dan geeft de overheid richtlijnen om besmetting zoveel mogelijk te voorkomen. Daarvan hebben we het afgelopen jaar voldoende voorbeelden gezien: handen wassen en gebruik van handdesinfectiemiddelen. Dat heeft niet alleen geleid tot het indammen van Covid-19, maar ook tot het verminderen van griep en voedselinfecties.

Wanneer het over micro-organismen in de leefomgeving van mensen gaat is het ook verstandig om aantallen micro-organismen op voorwerpen te vergelijken met de aantallen die de mens op of in zich heeft. Dat zijn er meestal veel meer dan in de omgeving.