Subtiele schets van dorpsleven in Russisch ‘Once in Trubchevsk’

Niet lang nadat een vrachtwagenchauffeur de weg op is gegaan, neemt zijn buurvrouw Anna de bus. Tegen haar man Joera zegt Anna dat zij haar zelfgebreide vesten, sjaals en wollen handschoenen gaat verkopen in Moskou. Maar al snel stapt zij uit de bus en wacht tot haar buurman haar oppikt. Ze eten samen, vrijen in een motel en hij kijkt toe hoe zij haar waar slijt. Dit gaat een tijd goed, totdat Tamara, de vrouw van de (naamloze) vrachtwagenchauffeur, een wollen sjaal vindt in zijn auto. Op hetzelfde moment voelt ook Joera aan dat er iets mis is.

De Russische film Once in Trubchevsk, te zien in het Previously Unreleased-programma van Eye Filmmuseum, is een bescheiden kleinood. Meer nog dan een via mooie details opgetekende buitenechtelijke affaire is de film van regisseur Larisa Sadilova een subtiele schets van een dorpsleven waar iedereen elkaar in de gaten houdt. Troebtsjevsk ligt dan wel aan de grens met Oekraïne, het behoudende dorp had net zo goed in Nederland of elders kunnen liggen, zo herkenbaar is de tekening ervan.

In een schitterende scène vertelt een baboesjka over haar jeugd in de Tweede Wereldoorlog – de berustende climax van Once in Trubchevsk speelt zich af tijdens de herdenking van 75 jaar bevrijding.