Man doodt zijn eigen kinderen om ‘losse levensstijl’

Het was een gruwelijke ontdekking die enkele vuilnismannen half mei in het westen van de Iraanse hoofdstad Teheran deden in een container bij een groot appartementencomplex: een zak met menselijke lichaamsdelen. Forensisch onderzoek wees uit dat het om het overschot ging van de Iraanse filmregisseur Babak Khorramdin (47), wiens ouders al decennia in het gebouw woonden. Hij verbleef lang in Londen en keerde enkele jaren geleden terug naar Iran om les te geven op een filmacademie in Teheran.

Het was, zo bleek al gauw, de slotakte van een familiedrama dat de Iraniërs inmiddels al weken in de ban houdt. Een totaal uit de hand gelopen generatieconflict, waarbij bejaarde ouders, die sterk hechtten aan traditionele waarden als een vroeg monogaam huwelijk, afwijzing van alcohol en drugs en respect voor ouderen, zo’n haat voor hun eigen kinderen ontwikkelden dat ze bereid waren hen uit de weg te ruimen wegens hun veel lossere levensstijl.

Beelden van bewakingscamera’s in het appartementencomplex wezen al snel uit dat Babaks ouders, de gepensioneerde kolonel Akbar Khorramdin (81) en zijn vrouw Iran Mousavi (74), de avond tevoren verdacht druk in de weer waren geweest met zakken die ze uit hun appartement naar de lift brachten. Toen de politie bij hen aanklopte, hoefden ze niet lang door te vragen tot er een bekentenis volgde.

Daar bleef het niet bij. Drie jaar eerder, biechtte het paar op, hadden ze ook al Babaks zus Arezou uit de weg geruimd en tien jaar geleden hun schoonzoon. Waarom hun verdwijning destijds niet tot meer ophef leidde, is niet duidelijk. Vrienden van de dochter die informeerden waar de vrouw toch was, kregen van de moeder te horen dat ze onverwachts naar het buurland Turkije was verhuisd.

Het paar toonde niet het minste berouw. „Ik heb mensen gedood die moreel zeer verdorven waren”, zei de vader in een gesprek kort na zijn aanhouding. „Ik ben opgelucht (…) en ik heb geen zorgen meer in mijn leven.”

Vriendinnen

Babak had geweigerd te trouwen, ook al drongen zijn ouders daar al lang op aan, terwijl hij er wel veel vriendinnen op na hield. „Hij vloekte en deed waar hij zin in had”, beweerde de vader volgens sommige berichten. „We besloten van hem af te raken zodat we onze goede naam niet zouden verliezen.” Zijn dochter dronk en was volgens hem aan drugs verslaafd door toedoen van haar man, volgens de oude Khorramdin een regelrechte drugshandelaar die zijn vrouw mishandelde.

Zoals voor traditionele Iraniërs vanzelfsprekend is, schaarde Khorramdins vrouw zich in een interview kort na de arrestatie vierkant achter haar man. „Hij suggereerde het en ik was het ermee eens. Met mijn echtgenoot heb ik een uitstekende relatie”, zei Iran Mousavi. „Hij slaat me niet en vervloekt me niet.” Maar aan anderen vertelde ze later juist weer dat haar man haar wel slecht behandelde en Arezou zou hebben verkracht.

Ook de details van de moorden schokten veel Iraniërs. Het paar diende hun kinderen en schoonzoon slaapmiddelen in hun voedsel toe, bond hen vast in verdoofde staat en liet hen stikken met een zak over hun hoofd. In de badkamer sneden ze hun slachtoffers aan stukken en brachten die in zakken naar afvalplaatsen.

Voor de moord op hun eigen kinderen kunnen ouders hooguit tien jaar celstraf krijgen. Dit is bedoeld om plegers van eerwraak – een vergeeflijke zonde in de ogen van veel conservatieve Iraniërs – mild te bestraffen. Voor de moord op hun schoonzoon zouden ze echter de doodstraf kunnen krijgen. In Iran gaan nu stemmen op de moord op eigen kinderen zwaarder te bestraffen.