Machtsspelletjes en vertelkunst in een beruchte gevangenis

Een jongeman wordt vervoerd naar de beruchte gevangenis La Maca, in het oerwoud van Ivoorkust. Net zoals in westerse gevangenisfilms dreigt het in Night of the Kings (La nuit des rois) even te gaan over pikordes, machtsspelletjes en seksuele vernederingen. Maar dan verlegt de film van de Ivoriaanse regisseur Philippe Lacôte de focus naar de vertelkunst zelf. De jongen wordt uitverkoren tot ‘Roman’, een griot (verhalenverteller) die zijn verhaal moet rekken tot de ondergang van de bloedrode maan, anders wordt hij gedood.

Het duurt niet lang of de gevangenen hangen aan zijn lippen en spelen via pantomime, zang en dans het verhaal mee over de bandiet Zama King, met een subplot over de machtsstrijd tussen een koningin en haar broer. Eenzelfde soort machtsstrijd speelt zich af in de chaotische gevangenis tussen de zieke leider (‘Dangôro’) Zwartbaard en zijn potentiële opvolger(s). Ook zien we op nieuwsflitsen de neergang van de corrupte, machtsbeluste Ivoriaanse president Laurent Gbagbo.

Wat het allemaal betekent blijft soms wat diffuus en de spaarzaam ingezette special effects overtuigen niet echt, maar Night of the Kings is bij vlagen meeslepend. Meer nog dan de vertelling trekt het gekrioel in de overbevolkte gevangenis de aandacht, met z’n geheimzinnige gangetjes, duistere achterkamertjes en open ruimte die fungeert als shakespeareaans theater.