Als een gekooid dier loopt Florian Myjer over het speelvlak. De onrust in zijn lijf vertaalt zich, als hij eenmaal is gaan zitten, in een geagiteerde woordenstroom: een historische en literaire analyse van Lady Chatterley’s Lover van D.H. Lawrence, de schandaalroman over het seksuele ontwaken van het titelpersonage, die nog voor de publicatie verboden werd in het puriteinse Engeland van begin twintigste eeuw. Tegenover Myjer aan tafel zit Lisa Verbelen: ontspannen en gelaten luistert ze naar zijn betoog, af en toe haar wenkbrauwen fronsend.
Als zij even later aan het woord komt, is ze in alles het tegenovergestelde van haar tegenspeler: waar Myjer op hoge toon en met explosieve bewegingen literaire en maatschappelijke analyses debiteert, spreekt Verbelen kalm over haar eigen seksuele ervaringen. In tegenstelling tot de sterk opiniërende toon van Myjer blijft Verbelens eigen positie onduidelijk: met tientallen mannen ondergaat ze de seks, registreert wat het met haar doet, maar ontwikkelt er geen eigen ideeën over.
/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2019/05/data45118962-d91598.jpg)
Prikkelend contrast
Het prikkelende contrast dat er zo tussen de twee spelers ontstaat, laat veel ruimte voor de interpretatie van het publiek: willen de makers op slinkse wijze iets zeggen over (seksuele) rollenpatronen, of spiegelen Myjer en Verbelen de hoofdpersonages van de roman? In de latere scènes wordt die ambiguïteit echter op verpletterende wijze ingelost. Na een hartverscheurende tirade van Myjer over de essentiële eenzaamheid van de homoseksuele man in een heteroseksuele wereld komt Verbelen met een fel tegenbetoog: want waar Myjer dan tenminste nog homoseksuele voorbeelden had, zorgde de totale afwezigheid van lesbische representatie in literatuur of geschiedschrijving er bij haar voor dat ze pas na 27 jaar haar seksuele oriëntatie ‘ontdekte’.
Zo ontpopt Lady Chatterley’s Lover zich tot een razend intelligente aanklacht tegen de heteroseksuele norm, die uiteindelijk uitmondt in een ode aan liefde en seks die zich niet door maatschappelijke normen laat beperken.