‘Het leven kan plotseling heel anders worden’

Inge: „Mijn leven is erg druk. Ik ben schoolleider in het basisonderwijs en het einde van het schooljaar is altijd hectisch. Daar komt bij dat we sinds corona niets meer op routine kunnen doen. Ik ben voortdurend dingen aan het aanpassen aan de coronaregels.”

Hank: „En je wordt voortdurend benaderd door ouders en collega’s met vragen. Als er maar iemand niest of snottert, moet ze weer een knoop doorhakken. Als ik haar weleens om half vijf ophaal van school, sta ik rustig drie kwartier of een uur te wachten tot ze eindelijk naar huis kan. Ik neem dus altijd de krant mee.”

Inge: „Tijdens de lockdowns vergaderden we vaak ’s avonds met de collega’s, omdat die overdag kinderen over de vloer hadden die niet naar school konden. Dus na twee lockdowns ben ik wel toe aan vakantie.”

Hank: „Mijn leven zag er in de coronatijd heel anders uit. Ik werkte als programmeur bij de Stadsschouwburg in Utrecht, voor het eerst ergens in loondienst na jaren als freelancer in de tv-wereld. Een maand na het uitbreken van corona werd mijn jaarcontract niet verlengd. Ik baalde, want het was een droombaan. Weer een paar weken later kreeg ik een hartinfarct. Sindsdien zit ik werkloos thuis. Ik heb het alleen even druk als ik Inge naar school breng en ophaal, en als ik kook. Ik heb fanatiek gesolliciteerd: in iets meer dan een jaar heb ik zeker zeventig brieven verstuurd. Programmeurs zijn nog steeds nodig, dus de hoop is nog niet verloren, al krijg ik wel steeds meer het idee dat ik met vervroegd pensioen ben. Dat zeg ik wel stoer, maar echt blij word ik daar niet van.”

Inge: „Hank heeft inmiddels een eenjarige hbo-studie bedrijfskunde en leiderschap gedaan. Daar was-ie in twee maanden mee klaar.”

Hank: „Daarna wilde ik een universitair executive leerprogramma leiderschap in de culturele sector volgen, maar ik belandde op de wachtlijst omdat ik geen baan heb. Het is namelijk de bedoeling dat je medestudenten op je werkplek komen kijken en die heb ik dus niet.”

Klussen

Inge: „Het is wel prettig dat ik thuis nu minder hoef te doen naast mijn baan. Dat heeft me deels overeind gehouden. Vroeger hadden we een strakke taakverdeling. Dat is nu een beetje vervaagd.”

Hank: „Ik doe nu in principe alles, maar Inge moet me wel aansturen. Ik ben de uitvoerder, zeg maar.”

Inge: „Ik zuig en dweil in principe op zaterdag – als Hank het niet al die week gedaan heeft – want ik vind het niet prettig om hem alles te laten doen.”

Hank: „Ik doe om de dag boodschappen en één keer per week doen we samen de grote boodschappen.”

Inge: „Ook voor wat variatie in de inkopen, haha. Hank koopt altijd hetzelfde.”

Hank: „Ik ben ook de strijker, dat doe ik met veel precisie. Ik vind het rustgevend. Verder doe ik klussen in huis, maar dan gaat er wel vaak wat mis. Zo heb ik de droger gerepareerd, maar hield ik vier schroeven over, haha. Maar ik heb wel een tuinbank van pallets gemaakt en een nieuwe schuur met veranda gebouwd. In drie weken.”

Inge: „ Ik hou altijd mijn hart vast als Hank aan het klussen slaat.”

Hank: „Ik moest laatst de deur van de koelkast erin hangen, die viel toen op de knoppen van het nieuwe fornuis. Dat was een duur geintje. En bij het ophangen van een lamp in de badkamer verloor ik mijn evenwicht en hing de wastafel vervolgens uit de muur. Toen ik die wilde vastzetten, boorde ik de waterleiding lek.”

Inge: „Anderzijds heb ik er veel bewondering voor dat hij het toch allemaal doet.”

Hank: „Ik wil dingen altijd snel doen. Dat zal ik wel hebben overgehouden uit de tv-wereld waar ik dertig jaar heb gewerkt. Daar moet alles snel.”

Inge: „Daarom doet hij dus ook een studie van een jaar in twee maanden.”

Hank: „Ik wil gewoon bezig zijn. Ik raak vermoeider van niks doen dan van werk. Al kan ik ook drie films achter elkaar kijken. Als ik dan de volgende dag maar veel te doen heb.”

Inge: „Ik ben het tegenovergestelde. Ik werk echt naar de vakantie toe. Op school zitten we namelijk ook nog in een nieuwbouwproject, dus veel overleg met de architect, regelen van tijdelijke huisvesting…”

Hank: „ Ik ben soms jaloers op de drukke agenda van anderen. Vóór corona was ik vaak vier maanden druk met een klus en had ik daarna even wat minder werk. Gelukkig kon ik dan gewoon blijven repeteren met de bigband waarin ik zing en optreed als stand-upcomedian. Door corona viel alles weg. Dat was raar voor een actief type als ik. Gelukkig heb ik vanaf september weer wat optredens. Nu nog een baan.”

North Sea Jazz

Hank: „Qua vakanties houden we erg van stedenreizen. In coronatijd zijn we een paar keer een weekend naar een hotel geweest. En elk jaar gaan we naar het North Sea Jazz Festival.”

Inge: „Jarenlang hebben we vakantie gehouden op het campinkje van vrienden in Frankrijk. Daar hielpen we met van alles mee”

Hank: „Helaas hebben ze afgelopen najaar de camping verkocht.”

Inge: „Dit jaar gaan we nog maar even met de auto op vakantie, voor het geval we wegens corona snel naar huis moeten. Waar naartoe? Dat zien we dan wel.”

Hank: „We genieten nu bewuster van kleinere uitjes, zoals een weekend weg.”

Inge: „Ja, we zijn meer bij de dag gaan leven. We weten nu, door corona en door Hanks hartinfarct, dat het leven plotseling heel anders kan worden.”

In Spitsuur vertellen stellen en singles hoe zij werk en privé combineren. Meedoen? Mail naar werk@nrc.nl