Modehack

De pandemie heeft veel teweeggebracht in de mode. Tegenvallende inkomsten natuurlijk. Een verschuiving naar online presentaties. Plannen het voortaan anders aan te pakken, met minder collecties die op logische momenten in de winkel komen. Geen winterjassen dus meer in de zomer – we zullen snel zien of dat er iets van terecht is gekomen.

Opzienbarende collecties, die waren er minder. Wat logisch is: lang was niet duidelijk wanneer de wereld weer open zou gaan. Ook al zie je veel catwalkontwerpen nooit in het echt gedragen, zonder enige illusie van relevantie slaan ze dood. De meeste huizen leken vooral bezig met overleven. Een uitzondering: de cruisecollectie van Gucci, in april geshowd, komend najaar in de winkel.

Na de komst Alessandro Michele in 2015 werd het dit jaar honderd jaar bestaande Italiaanse huis een van de grote recente modesuccessen. Maar Michele’s excentrieke, genderloze, rijkelijk gedecoreerde stijl is na zes jaar aan vernieuwing toe; de collecties begonnen de laatste jaren erg op elkaar te lijken.

De cruisecollectie (m/v) lijkt een poging dat te doorbreken. Een deel van de ontwerpen grijpt terug op werk van Tom Ford, de ontwerper die het toen ingedutte Gucci in de jaren negentig weer op de kaart zette met een slick, sexy stijl, een deel verwijst naar het huidige Balenciaga, een kleiner maar zeker zo’n interessant modehuis dat net als Gucci onder conglomeraat Kering valt. De scherpe silhouetten en extreem brede schouders zijn rechtstreeks ontleend aan de ontwerpen van Balenciaga’s hoofdontwerper Demna Gvasalia.

Grote modemerken kijken de laatste tijd steeds vaker bij elkaar af, maar dit was geen gevalletje stiekem. Op een paar outfits stonden de logo’s broederlijk naast elkaar, als op T-shirts die je weleens op een toeristenmarkt vindt, en waarop meerdere (nep)logo’s zijn afgedrukt. Een collab – samenwerking– was het evenmin; Gvasalia had toestemming gegeven, maar niet meegewerkt aan de collectie. Een hack, noemde Michele het. Zijn toelichting: „Om uit de kooi van puurheid te ontsnappen, streef ik de poëzie van het illegale na.” 

Wat dat precies betekent, is me nog steeds niet duidelijk. Ook: voor wie is het bedoeld? Liefhebbers van Gucci, of van Balenciaga? Welk merk wordt hier eigenlijk beter van?

Maar intrigerend is het.