9 IFFR-tips van onze recensenten: van voetballers tot vampiers

The Werner, atelier Van Lieshout

Is het een tank, een traktor, een sneeuwschuiver? Nee, het is The Werner, vernoemd naar avonturier-filmmaker- alleskunner Werner Herzog die met zijn camera’s werelds onherbergzaamste plekken opzocht en in de Amazone een cruiseschip over een heuvel sleurde. The Werner kan tegen een stootje, wat nooit weg is in Rotterdam. Hij reist langs buurtmarkten om daar eerder gemaakte documentaires van bewoners te vertonen die vertellen over hun favoriete films.

The World to Come, Mona Fastvold

De openingsfilm van deel twee van de jubileumeditie van IFFR is een delicate romance tussen boerinnen in de Catskills van New York anno 1856. Helaas heeft één van hen een hardvochtige en Bijbelvaste echtgenoot. Een uitermate sfeervolle, droeve film die origineel en ontroerend omgaat met de seksuele dimensie van de relatie. Enige minpunt: Abigail die non-stop voorleest uit haar dagboek. (CvZ)

Careless Crime, Shahram Mokri

Een van de vele films over film in de selectie. Een rijk geschakeerd filmessay over de brand in de Cinema Rex-bioscoop in het Iraanse Abadan in 1978 die het officieuze startschot voor de revolutie was. Er vielen honderden doden en kort daarna stond het land in brand. Regisseur Shahram Mokri, reconstrueert de aanslag, vraagt zich af hoe ons (collectieve) geheugen werkt en stelt wat kritische vragen aan de geschiedenis. (DL)

A Man and a Camera, Guido Hendrikx

Een boeiend experiment: Hendrikx belt bij Nederlandse deuren aan en filmt dan passief en schijnbaar doelloos de bewoners die opendoen. Dat leidt tot grappen, wantrouwen en klappen – maar soms gaan bewoners praten of nodigen ze de camera uit binnen te komen. Boeiende film toont dat een camera nooit passief registreert, maar altijd onthult. (CvZ)

Sweetie, Jane Campion

Er staan ook oude festivalhits op het programma, waaronder Jane Campions debuutfilm Sweetie; het jaar daarop veroverde ze de wereld definitief met haar delicate arthousehit An Angel at My Table. In Sweetie legt Campion een gezin hard belicht en nietsontziend op de emotionele snijtafel, met name de relatie van Kay met haar ouders, vriendje en labiele zus Dawn, alias Sweetie. (CvZ)

Blutsauger, Julian Radlmaier

In de proloog van deze politieke vampierkomedie discussieert een gemêleerd leesclubje over Marx. Is de kapitalist een vampier die arbeiders uitzuigt? Wat volgt is een speelse kostuumfilm over het verband tussen Marx, vampiers en de Russische revolutie, met een gevluchte acteur die zich op een landgoed aan de Duitse Oostzee voordoet als baron die met de dochter van een rijke industrieel een vampierfilm maakt met een Aziaat in de hoofdrol. (AW)

Accidental Luxuriance of the Translucent Watery Rebus, Dalibor Barić

Kroatische animator deed alles zelf in zijn lange filmdebuut, waarvan alleen al de titel de moeite waard is om twee keer te lezen. Hij schreef, tekende, knipte, filmde, monteerde een film noir in de beste animatietraditie van het voormalige Joegoslavië; een whodunnit waarbij het verhaal zelf de dader is. Speels, cryptisch, politiek, en ergens ook nog romantisch. (DL)

The Dinosaur, Veikko Aaltonen

IFFR biedt (auto)biografische films over X Ray Spex-voorvrouw Poly Styrene en voetballer Francesco Totti. Maar The Dinosaur fascineert juist omdat buiten Finland weinig weten van Mollywood. Dat is de filmsekte van Rauni Mollberg, die actrices vernederde, dieren mishandelde en kinderen sloeg: alles voor de filmkunst! Een ploert dus, wiens kwaadaardige methodes wortelden in een pessimistisch wereldbeeld. Een prachtig, ambivalent portret van een oud-leerling van een filmpotentaat die door de broertjes Kaurismäki terzijde werd geschoven.

Pebbles, P.S. Vinothraj

IFFR hervertoont enkele hoogtepunten van het januariprogramma. Zoals winnaar van de Tiger Award Pebbles, een grimmig grappige, harde film over een jochie uit Tamil Nadu dat zijn dronken, meppende vader volgt als hij zijn naar haar eigen dorp gevluchte moeder wil ophalen. Als pa daar weer een scène schopt, verscheurt het zoontje wrokkig het busticket, dus is het dertien kilometer lopen door de droge vlakte, met ruzie en toenadering. Over hopeloze familieliefde, en die kiezelstenen? Die stop je kennelijk in je mond om de uitdroging niet te voelen. (CvZ)