Incident

„Hé, Esther”, roept de man. „Lang niet gezien! Ik dacht al dat jij het was, haha. Je hebt een andere hond en deze heet vast geen Blackie.” Ik open mijn mond, maar te laat. De man dreunt door: „Mijn zus vraagt altijd naar je. Ik wist niet of je mij na dat rare incident nog wilde zien, haha.” Als een vis op het droge wil ik weer zeggen dat ik Esther niet ben. Te laat. „Ik moet er weer van tussen. Kom een keer langs, dan hebben we het er nog even over.”

Ik kijk hem na en vraag me af wie hij zou zijn.