Voor componist Willem Jeths is het sterven een van de grote mysteries van ons leven. Het fascineert hem. Hij laat de dood dan ook als een schaduw dolen door zijn muziek, waarin de donkere en spookachtige klanken wegwijzers lijken naar een schimmenwereld. Dat geldt zeker voor zijn Requiem, waarvan de première – vier jaar geleden in de ZaterdagMatinee – nu op cd is verschenen.
Het stuk begint zacht en dreigend, maar klimt meteen naar een crescendo, alsof de slapende dood ontwaakt en brullend zijn ketenen verbreekt. Slagwerk, orgel en koperblazers, een blokfluit zijn belangrijke pijlers in een gebouw waarin de zangers zoeken naar hoop en troost. Langzaam verdrijft berusting de angst. En aan het slot zou je wel eeuwig willen baden in het warme, zachte licht van het ‘Lux aeterna’. Sopraan Kelly God (what’s in a name), bas-bariton Andreas Wolf , het Radio Filharmonisch Orkest en Groot Omroepkoor tonen zich de gedroomde gidsen op deze enerverende reis terug naar de stilte.