Sleur

Indachtig deze rubriek zou ik 2020 als volgt samenvatten: het was niet veel soeps. En dan heb ik nog geluk gehad: mijn directe omgeving is (vooralsnog) gevrijwaard gebleven van ernstig coronaleed of de (financiële) gevolgen daarvan. Er zullen veel mensen zijn die een erger jaar hebben meegemaakt.

Maar toch: thuisblijven, je verschuilen voor andere mensen, je buiten op straat een ongenode gast voelen – dat is niet waarom we leven. Tegen al die beperkingen kunnen zelfs de gezelligste borrels met bevriende stellen of kaartavonden met vrienden nauwelijks op. Het is allemaal onderdeel geworden van een sleur, een regime van thuiswerken en thuis leven.

Ik krijg van meditatie en andere zweverigheid al snel de kriebels, maar in deze omstandigheden kreeg ik Koken, eten, leven van Nigella Lawson onder ogen en ik begreep wat ze bedoelde. Koken is niet enkel handelingen verrichten om eten te bereiden, eten niet slechts het binnenkrijgen van benodigde voedingsstoffen. Koken en eten kunnen je leven verrijken.

Of Lawson precies hetzelfde wil zeggen weet ik niet, maar dat is niet belangrijk. Zij laat met dit kookboek zien hoe koken en eten (een belangrijk) onderdeel zijn van háár leven. Hoe dat voor u of mij is, zal weer anders zijn. Maar ik herken het belang dat ze aan koken en eten toedicht.

Dit kookboek is anders. Er staan recepten in, maar ze worden onderbroken door essayistische stukken over het belang van het diner, een pleidooi voor bruin voedsel en de vraag wat een recept is.

De recepten van Lawson zijn wel herkenbaar als altijd: huiselijk en comfortrijk, lekker maar niet moeilijk en met weinig egards voor hedendaagse trends. Als groot liefhebber raad ik iedereen aan haar grondige betoog voor het koken met ansjovis te lezen.

Bovenal toont dit kookboek waarom koken en eten tot de beste aspecten van het leven behoren. Na een lange dag thuiswerken is niets zo fijn als gedachteloos een ui snipperen. Eindeloos roeren in een pannetje stoofvlees of ouwehoeren over welke wijn het beste bij het hoofdgerecht past, de eerste hap van een dampend bord eten, het biedt afleiding van een saai, repeterend dagritme.

Zo houden we het nog wel even vol. Laten we hopen dat 2021 beter wordt. Alvast een gelukkig nieuwjaar.