Van de 41 mensen die dit weekend op de testlocatie bij het vliegveld van Rotterdam vertellen hoe ze mogelijk besmet zijn geraakt, weet eigenlijk niemand precies hóé. Ze zijn niet op een drukke vrijdag in de stad geweest om te shoppen, zeggen ze, en hebben ook geen uitbundige bijeenkomsten bezocht. Niemand noemt Sinterklaas.
Het aantal positieve coronatests nam de afgelopen week met een kwart toe, ook dit weekend weer. Reden voor noodoverleg op het Catshuis en, naar alle waarschijnlijkheid, nieuwe maatregelen.
Maar waaróm stijgt het aantal besmettingen? Waar bestuurders en wetenschappers zoeken naar een verklaring, klinkt hier op Rotterdam The Hague Airport vooral het dagelijks leven: de boodschappen, het schoolplein, de kinderen, die ene collega.
Ze doen hun best, zeggen deze mensen. Het klinkt alsof de loopneus, de barstende hoofdpijn of het plotselinge smaakverlies hun overkwam. Wie de oorzaak wel denkt te kennen, beschrijft situaties die je met een beetje welwillendheid onder pech of toeval kan scharen. Ze leven niet in afzondering, maar doen ook geen rare dingen. Deze mensen hielden zich naar eigen zeggen aan de regels – en kregen toch klachten.
‘In IKEA was het wel druk’
Bruce Moerdjiman (34, Rotterdam) is digitaal ontwerper en geeft les aan hbo-studenten. Dat doet hij vanuit huis en de enkele keer dat hij een student of collega moet zien, houdt hij die op afstand. „Vrijdag was ik even in IKEA om een geluidswerende bureau-afscheiding te kopen, want ja, thuiswerken. Daar was het wel druk.”
/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2020/12/data65282870-fca28e.jpg)
Ton Cornelissen (58, Schiedam) had, gewoon, een klus. „Ik was dinsdag bij een oudere dame om verlichting aan te leggen op haar balkon, met leidingen en al. Ik kende haar dochter, vandaar.” Achteraf bleek de dochter besmet. „En vanochtend hoorde ik dat ook haar moeder positief was.” Heeft hij klachten? „Een kriebelhoestje, en je gaat je van alles inbeelden, dat ook.”
Vader Kees (60) en zoon Chris Olsthoorn (26) uit Bergschenhoek zijn hier omdat moeder hulp in de huishouding is. Zij poetste het huis van een docent en die was besmet door een collega. Ze is nog niet getest, ze heeft „de minste klachten” van hen, zegt Kees. Hij fietst met vrienden, zij doet de boodschappen. Chris doet administratief werk op kantoor. „Ik heb collega’s die positief getest zijn, maar dat is wel even geleden.”
Soms is het helder hoe het virus een huis binnenkomt. Als er veel besmettingen in een klas zijn bijvoorbeeld. Een vrouw van 21 laat zich zaterdag voor de vijfde keer testen. Ze werkt op een basisschool. Deze ochtend kreeg ze een melding van haar corona-app. Ze logeerde toen bij een vriendin die in de zorg werkt. „Gelukkig hielden ze afstand”, zegt haar moeder in de auto.
Mannen in kluskleding
Er lopen veel tieners in en uit bij de testlocatie, met vader of moeder. Soms hele gezinnen. Maar ook mensen met grijs haar, mannen in kluskleding en twintigers op een elektrische deelscooter.
Het testen op Rotterdam The Hague Airport gaat snel. Wie zich meldt kan zo terecht en krijgt soms binnen een uur de uitslag. Het is een zogeheten XL-testlocatie, met een oppervlakte van 12.000 vierkante meter. Er konden vanaf eind november 2.500 tests per dag worden gedaan en later wel 10.000 testen per dag, waaronder ook sneltesten.
Van de twee hallen is er één open, met slechts enkele cabines in gebruik. Op zaterdag laten rond de driehonderd mensen zich testen en op zondag zo’n 350. „Het drukst dat ik heb meegemaakt sinds de opening is 600 patiënten op een dag”, zegt een medewerker.
Yvonne Claassen (58, Rotterdam) komt als enige volwassene terug de parkeerplaats oplopen met een grijs knuffelnijlpaard – doorgaans krijgen alleen kinderen na het testen een knuffelbeestje cadeau. „Misschien”, zegt ze, „kreeg ik die omdat ik zei: ‘ik ben boos’.” Waarom is ze boos? „Je kan je nog zo aan de regels houden en het toch krijgen.” Hoe het bij haar ging: „Mijn stiefzoon van 19 nam de regels niet goed in acht. Tegen ons zei hij: ik ben even chillen met twee vrienden. Dat mag, dan zijn ze met drie. Maar ineens kwamen er nog twee bij en was hij om vier uur ’s nachts thuis. Nu is de hele groep besmet.”
Maurice Maidman (51, Berkel en Rodenrijs) werkt in de evenementensector, maar nu even niet. „Onze dochter van 13 raakte besmet op het hockeyveld. Niet op het veld zelf, maar je weet hoe het gaat: een teamfoto en in de rust om elkaar heen hangen. Eén meisje bleek besmet en nu zijn er dus meerderen in het team.” Het meisje dat als eerste besmet raakte, zit ook bij zijn dochter in de klas. „Daar kan het ook gebeurd zijn. En als corona eenmaal in huis is, hou je het niet tegen. We zijn geen poetsers en je kinderen op afstand houden, is geen optie.”