Het gesprek van De Mol met Rutte bleef bij gemoedelijke keuvelarijen

De premier die vorige maand liet weten wegens de drukte in zijn betrekking geen campagne te zullen voeren, zat zondag bijna twee uur lang licht achterover in een SBS-stoel. Zit de minister-president weleens thuis onderuitgezakt te zappen, wilde Linda de Mol weten. Nooit, zei Mark Rutte. „Maar ik ga wel deze uitzending bekijken!” Yeah, right.

Wie wel koos voor de gemoedelijke keuvelarijen in Linda’s Wintermaand (vorig seizoen nog Linda’s Zomerweken) kreeg een knipselmapgestuurd gesprek dat deed verlangen naar wat het had kúnnen zijn. Zoals een stevige conversatie tussen Rutte en een van de machtigste mensen in de Nederlandse mediawereld, de drijvende kracht achter een tijdschrift, een tv-zender en een zeer invloedrijke website. Over ondernemerschap, de media, technologie en de langs verschillende lijnen verdeelde samenleving.

Een gesprek tussen Mark Rutte en Linda de Mol dus – maar helaas is dat niet de vrouw die De Mol wil zijn, althans niet op tv. ‘Linda’ begon het gesprek met de constatering dat er een zekere ironie zat in het feit dat ‘teflon-Mark’ geen pannen bezat. Rutte bleek die wel te hebben, maar nooit te gebruiken. Prompt deed hij de andere gast van het programma, de jarenlang kookschuwe programmamaker Floortje Dessing, het aanbod haar bij te brengen hoe je rösti maakt. Deze vaardigheid behelst „veel meer dan aardappels raspen”.

Je kon wel ironie zien in de afwezigheid van politiek in een programma met de belangrijkste politicus van het land – juist omdat Rutte politiek belang heeft bij het beeld dat hij boven de partijen staat.

Precies één standpunt kwam er uit de mond van de VVD-leider: een pleidooi voor commercieel draagmoederschap, waarbij de draagmoeders worden gecompenseerd naar rato van hun gederfde inkomsten. Het kwam uit de oudste beelden (1990) die de redactie van Linda’s Wintermaand van Rutte had kunnen vinden. Rutte riep luidkeels hoe beschamend hij het vond, maar De Mol wijdde geen woord aan het onvoldragen standpunt van het toenmalige JOVD-talent.

Wel weten we na zondag dat we geleid worden door een appel- en dropman (deze zaken liet hij in de Wintermaand-goodiebag stoppen), dat Rutte droomt van de Transsiberië Express en dat hij zijn moeder wekelijks een slof sigaretten en een liter jenever bracht. Zij haalde er de 96 mee, maar we moeten niet denken dat het gezond is, waarschuwde hij.

Over zijn opvoeding zei de minister-president dat hij ter wereld kwam toen zijn ouders hun illusies over opvoeding al hadden verloren. Misschien gold dat wel voor de illusie dat als je mensen een ‘dringend advies’ geeft, ze dan vanzelf hun gedrag aanpassen.

Een vleugje vrijpostigheid veroorloofde De Mol zich toen ze Rutte ondervroeg over zijn vrijgezellenstatus (of althans, zijn zwijgzaamheid over zijn liefdesleven). Want wilde „zo’n leuke man” nu nooit eens thuis ontvangen worden door een vrouw die een glaasje wijn voor hem inschenkt en „snapt hoe je dag was nu Willem-Alexander en Máxima ineens weer naar Griekenland zijn gevlogen”. Leuk gevonden, maar een vervolgvraagje over de kroon en corona kon er niet af. (Rutte kijkt wel naar The Crown, maar dat terzijde.)

Aan het eind van de uitzending onthulde Mark Rutte – zoals het format voorschreef – zijn ‘stomlijstje’. Daarop figureerden ‘te veel spullen hebben’, ‘klagen’, ‘geluid niet muten tijdens videobellen’, ‘Derde Kerstdag’ en ‘nietjes’. Dat van die nietjes, daar zat een theorie achter, maar die ben ik vergeten. Ik zat zelf inmiddels met driftige halen mijn eigen ‘stomlijstje’ op papier te zetten.