Eijlander kiest voor samenwerking

Na het openingsstuk, de Cellopartita van Ahmet Saygun, kun je nog twijfelen: wat is dit voor nurkse, in zichzelf gekeerde muziek? Joachim Eijlander, voorheen cellist van het Rubens Kwartet, is geen pleaser. Toch is Dark fire een erg sterk album. Qua klank en stijl is er veel variatie en verrassing, Eijlanders toon is afwisselend teder en gevaarlijk ruig. De titel komt van de filosoof Heidegger, die ermee de ontmoeting tussen de Griekse oudheid en het ‘mystieke’ oosten beschreef. Eerder nam Eijlander Bachs cellosuites op, nu kiest hij voor samenwerking. Hij begeleidt dudukspeler Kadir Sonuk in traditionals, zoals het betoverende Hiçliğe yolculuk (‘Reis naar niets’). Met meestergitarist Izhar Elias speelt Eijlander een schitterende klaagzang van Gaspar Cassadó, wiens dansante Cellosuite het bekendste werk op de cd is. Pianist Helena Basilova en accordeonist Vincent van Amsterdam doen mee in composities van Sulkhan Tsintsadze: melancholisch, rammelend, opzwepend, folkachtig en uiteraard donker-vurig.