‘Ik dank mijn bakkerij aan mijn burn-out’

in

‘Een vriendin vroeg of ik op haar moederdeeg wilde passen. Dit deeg, dat gebruikt wordt om zuurdesembrood te laten rijzen, houd je in leven met water, meel en de juiste temperatuur. Dat lukte, en als dank voor het ‘babysitten’ kreeg ik een stukje ervan cadeau – ik noemde het Betty.

„Intussen was ik met een burn-out thuis komen te zitten. Ik werkte in die tijd als reïntegratiecoach en hielp, ironisch genoeg, mensen met een burn-out terug te keren op de arbeidsmarkt. Ik vroeg te veel van mezelf, streefde naar het ultieme leven: werken, sporten, vrienden, familie. Alles moest leuk zijn en ik wilde niks missen. Uiteindelijk bleek dat te veel. Omdat mijn tijdelijke contract niet werd verlengd, moest ik een uitkering aanvragen.

„Een van de weinige dingen die ik bleef doen toen ik uitviel, was bakken met zuurdesem. Het is heel rustgevend om met je handen te werken, als je hoofd het even niet doet. En elke keer is het brood anders.

„Tegen het einde van dat jaar krabbelde ik langzaam weer op en besloot ik mijn droom waar te maken: een eigen zuurdesembakkerij. In die zin ben ik mijn burn-out dankbaar. Ik leende geld van familie en vrienden en vond een pand met lage huur buiten het centrum. Ik ben nu drie maanden open en heb een team van vijf mensen. Een brood kost tussen de 3 en 5 euro, met Betty als moederdeeg. Het loopt zo goed dat ik deze maand voor het eerst een salaris aan mezelf kan uitkeren.”

uit

‘Ik heb altijd gekozen voor werk dat ik leuk vind: het salaris vind ik minder belangrijk. Zo heb ik na mijn studie psychologie jarenlang als barista gewerkt.

„Het inrichten van de bakkerij heb ik zo goedkoop mogelijk gedaan. Alles is tweedehands – van de meubels tot het werkmateriaal. Dat is een bewuste keuze, omdat ik als perfectionist altijd mogelijkheden zie tot vernieuwing. Maar ja, plannen kosten geld.

„Ik woon samen met mijn vriend. We hebben een gezamenlijke rekening waar we elke maand een vast bedrag op storten. Naast onlineboodschappen laat ik ook maaltijdboxen bezorgen – dan ga ik voor het gemak en let ik niet op wat het kost. Als ik vrij ben, vind ik het lekker om met mijn hond in het bos te wandelen. Voor de pandemie genoot ik echt van horeca: dan at of dronk ik meerdere keren per week buiten de deur.

„Ik sta op tussen vier en vijf en ga rond drie uur ’s middags weer naar huis. Toch loopt het werk dan vaak door: administratie, dingen regelen. Als het lukt, wil ik een dag minder werken en meer delegeren, zodat ik een tweede uitval voorkom.

„Thuis met zuurdesem bakken heeft voor mij een magisch gevoel, als een soort meditatie. In de bakkerij is dat minder: dan ben ik gewoon aan het werk.”