Vrij zijn is… modelschepen bouwen

Voor het raam van zijn hobbykamer aan de Stationsweg prijkt een stuurwiel. Vanachter het wiel heeft Leen Keijzer (64) uitzicht op het spoor naar station Zwijndrecht. Het stuurwiel komt van het binnenvaartschip waar Keijzer als kind met zijn familie op voer, als hij niet naar het schippersinternaat hoefde. Op het vrachtschip Haringvliet vervoerden zijn ouders zand, grind en graan door Nederland en België. Twee keer bouwde Keijzer het schip na, op verschillende schalen.

Als jongen bouwde hij al scheepsmodellen. Eerst van Bambino, een soort lego, toen van etalagekarton, dat hij impregneerde, zodat hij ermee kon varen. Maar pas toen hij overging op kunststof kon hij echt goed met zijn schepen het water op. „Nu werk ik met kunststof platen van 1 bij 2 meter.” Flinke modelschepen zijn zijn handelsmerk: „De grootste was 2 meter 70 lang, de tanker Maricaribo, schaal 1 op 50.”

Veel van zijn modelbouwvrienden werken in de binnenvaart. Keijzer niet: „Ik ben deels invalide, daarom ben ik nooit gaan varen.” Hij kwam terecht in een sociale werkvoorziening in Dordrecht: „46 jaar geleden begon ik daar en nu werk ik er als leidinggevende.” In zijn vrije tijd bouwt hij schepen. „Zo ben ik een beetje in de wereld van de binnenvaart gebleven.”

Leen Keijzer heeft een stuk of dertig schepen gerealiseerd, allemaal radiografisch bestuurbaar, soms bestaande modellen, soms met wat fantasie. Aan de niet-bestaande schepen gaf hij zelf namen: Imperatore, Caesar, Keisari.

Hij werkt veel in opdracht. Zo staat op het werkblad nu de Nova, „een van de grootste containerschepen die door Nederland varen”. Anderhalf jaar, zo’n acht uur per week, werkt hij eraan op de ‘Emperor Shipbuilding’ zoals de hobbykamer volgens een bordje aan de muur heet: „Het kost veel tijd als je iets mooi wilt maken.” De originele bouwtekeningen van het schip liggen voor hem, dat is zijn leidraad en verder? „Je verzint van alles. Ramen maak ik van dat mooie harde plastic van verpakkingen, draadtrommels van lieren van een spoeltje van de naaimachine.”

In 2015 kwam Keijzer Jan Minnaard weer tegen, met wie hij veertig jaar geleden op het internaat zat. Met anderen richtten ze modelbouwgroep Devel op, naar het naburige riviertje Devel waar ze vanaf eind april wekelijks hun schepen over laten varen. Ze hebben ruim 150 leden, van 13 tot 80 jaar. Ze nemen deel aan evenementen, geven elkaar bouwtips en delen hun vorderingen.

Veel van zijn schepen kun je echt laden, met hijskranen die Keijzer radiografisch bestuurbaar maakt en waaraan hij grijpertjes bevestigt waarmee de containers op het schip worden gehesen. Op de Haringvliet zit Keijzer aan het stuurwiel, daar heeft hij een fotootje van zichzelf geplakt.