Bombastisch en aards, vloeibaar én massief - de klanken van Future Islands omvatten uitersten. Dat maakt de groep aantrekkelijk, terwijl ze soms ook afstoot, door de knieval voor groots sentiment, vooral te horen in de prominent opgloeiende synthesizer.
Future Islands zwelgt en nodigt uit tot meezwelgen. Dat de groep ondertussen ook de dansvloer laat vonken, maakt de kennismaking steeds weer geslaagd.
Opvallend genoeg maken de vier doorwrocht musicerende Amerikanen, uit North-Carolina, al drie albums lang een pas op de plaats. Hun stijl bestaat al die tijd uit een hecht verbond tussen de synthesizers, repetitieve bastonen en, als een zwarte veeg over dit behaagzuchtige canvas, de oerkreet van zanger Samuel Herring.
‘Born In A War’ groeit uit van kabbelend deuntje tot swingende wanhoopskreet. In ‘I Knew You’ en ‘Plastic Beach’ klinkt Herring ongecensureerd pijnlijk, alsof zijn ziel als een gloeiende kiezel in zijn keel zit.