Democratie
Dat zijn de spelregels
In zijn artikel Waar is het Hollandse vingertje als het om Amerika gaat? (12/10) stelt Galen A. Irwin dat het Amerikaanse kiessysteem ondemocratisch zou zijn. In 2016 woog de stem van een kiezer in Wyoming drie keer zo zwaar als de stem van een Californische kiezer, stelt hij. Dat lijkt inderdaad ondemocratisch, maar iedere democratie heeft haar eigen, democratisch vastgestelde spelregels. Alvorens van officiële zijde (van Nederland of van de EU) tegen het Amerikaanse systeem te protesteren zou het goed zijn ons te realiseren dat wij in Europa soortgelijke spelregels kennen. Zo heeft Malta zes zetels in het Europese Parlement en Duitsland 96, en dat terwijl Duitsland maar liefst duizend keer zoveel inwoners heeft als Malta. Is dat ondemocratisch? Misschien, maar het zijn wel onze spelregels. Ook in het Britse parlement gaat de regel dat alle burgers een gelijke stem zouden moeten hebben niet op. De Liberal Democrats hebben veel meer kiezers dan hun zetelaantal aangeeft en voor de Conservatives geldt het omgekeerde. Maar zo zijn hun spelregels nu eenmaal.
David Attenborough
Het is wél overbevolking
Als wij David Attenborough zouden vragen naar het groter wordende contrast tussen arm en rijk en de overconsumptie van de rijken, dan zal hij dat erkennen. Maar het is zijn taak niet dit te bevechten. Hij is een naturalist die de teloorgang van de biodiversiteit van nabij waarneemt en daartegen de alarmklok luidt. Onze bevolkingsexplosie is wel degelijk de key factor in de huidige milieucrisis. Nu 50 (!) jaar geleden signaleerde de Club van Rome de exponentiële bevolkingstoename. Als we hun grafieken er op naslaan dan zitten we nu exact op het punt dat voor 2020 voorspeld werd en als dit zo doorgaat, staan wij rond 2100 schouder aan schouder. Het is niet een zaak van rentmeesterschap of het doorgeven van een bewoonbare aarde aan onze kinderen. Wij moeten inzien dat de huidige bevolkingstoename en de daarmee gepaard gaande roofbouw zich onherroepelijk tegen ons zullen keren. De schuld nu aan de rijken geven leidt af van het hoofdprobleem: de overbevolking. Het is goed een meer egalitaire samenleving na te streven, maar het ombuigen van de bevolkingstoename moet hoofddoel blijven. Zo niet, dan zullen oorlogen en vluchtelingenstromen ons deel zijn.
evolutiebioloog
Steunplan
Gratis geld loont niet
Het ‘ambitieuze plan’ van GroenLinks om elke jongere van 18 jaar een startkapitaal van 10.000 euro uit te keren (GroenLinks slaat met nieuw programma linksaf, 12/10) doet me denken aan een opvoedingsexperiment. Een ouder geeft zijn kind ineens twee snoepjes. Gretig stopt het kind de eerste in zijn mond en loopt met de ander naar de snoeppot. Maar voordat het kind het tweede snoepje erin kan stoppen, grist de ouder het uit zijn hand. Belastingen. Het kind kijkt beduusd terug met nu al lege handen, maar leert wel: gratis snoep bestaat niet. Het GroenLinks-plan is funest voor de ambitie van jongeren. Zo’n enorme gift erodeert namelijk hun motivatie om zich te oriënteren op de arbeidsmarkt, te sparen met een bijbaan en zo de waarde van geld zelf te leren ontdekken. Jongeren wachten nu niet op geld maar op een baan, terwijl het begrotingstekort wat zij later moeten aflossen inmiddels fors oploopt. Kansenongelijkheid is een prangend vraagstuk, maar creëer juist microkredieten voor hen die ondernemen, help werkgevers in financieel zwaar weer met een loonkostensubsidie voor jongeren, en investeer in begeleiding en studiebeurzen voor kansarme jongeren. Gratis geld loont niet, ambitie wel.
Onderwijs
Een extra ‘groep 9’
Een geweldig idee van Bas Jacobs en Mirjam van Praag om een leerachterstand te kunnen wegwerken in een ‘groep 9’ (Voorkom een verloren coronageneratie en investeer in onderwijs, 12/10). Ik moet er meteen achteraan zeggen dat dit een oud idee is. Vroeger bestond het zogenaamde 7de leerjaar. In de oorlog heb ik een jaartje lager onderwijs gemist en in de 6de klas werd de hoofdonderwijzer ziek. Het was beter geweest als ik toen van dat 7de leerjaar gebruik had gemaakt.