Het was een lichtpuntje. Een onwaarschijnlijke stip aan de horizon. Het festival Left of the Dial was de boei waar het organiserende team van de Rotterdamse popzaal Rotown zich aan vasthield, als een van de weinige popfestivals zou hun rockshowcasefestival aanstaand weekend toch door kunnen gaan in de Maassilo. Zeven zalen met vijftig artiesten uit Nederland, België, Denemarken, Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk en zelfs de Faeröer eilanden die bereid waren na terugkomst netjes in quarantaine te gaan. Alles voor rock-’n-roll. Veel van hen waren al onderweg naar Rotterdam, in de hoop zich in de kijker te spelen voor het komende live-seizoen.
Ze kunnen zonder een noot te spelen weer naar huis. De opbouw in de Maassilo is gestopt en alle kaartkopers hebben bericht gekregen dat het feest niet doorgaat. „Er is een einde gekomen aan een lange, zenuwslopende periode”, zegt Minke Weeda, directeur van Rotown. Natuurlijk, zegt ze, gezondheid is belangrijker en dat er maatregelen worden genomen om het coronavirus terug te dringen vindt niemand in Rotterdam onterecht. „Maar voor ons was dit festival een baken van licht in een gitzwarte tijd. Iedereen die aan Left of the Dial meewerkt, doet dat uit diepgewortelde liefde voor muziek. Dat wij vanaf maart ons normale werk van concerten organiseren amper meer hebben kunnen uitvoeren, is ons zwaar gevallen.”
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data63180782-1bf205.jpg|https://images.nrc.nl/TC6N8IQe9bqH6Xn2MZItoBJxGdc=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data63180782-1bf205.jpg)
Foto Andreas Terlaak
/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2019/10/data50917922-7728bc.jpg)
Dit jaar sowieso geen ‘fietsfestival’
Het nog jonge festival werd de afgelopen twee jaar door het hele centrum van Rotterdam gehouden. Een fietsfestival, waar je twee avonden in uiteenlopende zalen en zaaltjes als de V11, Worm, Vibes en zelfs het honk van de christelijke studentenvereniging NSR alternatief rocktalent kon ontdekken. Dit jaar was dat naar de zeven zalen van de Maassilo verplaatst voor een ‘anderhalvemetereditie’, met een beperkt aantal bezoekers en een lange wachtlijst. „Het was de afgelopen weken elke dag spannend of al het werk voor niks zou zijn”, zegt Weeda. „Nu zijn de bands uit Engeland al onderweg en horen we dat we wéér geen werk hebben voor onze technici en productiemensen. Wéér moeten we publiek teleurstellen. Voor sommige mensen zullen dit luxeproblemen zijn, maar voor ons is het heel moeilijk. Vooral omdat we geen zicht hebben op betere tijden. Ooit zal alles wel weer mogen, maar nu moeten we eerst nadenken over wat we gaan doen met de concerten die voor het voorjaar van 2021 gepland staan, veelal concerten die we al twee keer hadden verplaatst.”
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data63180770-1305aa.jpg|https://images.nrc.nl/zORBV6ICsI7JEw4FJbA4qYGysVM=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data63180770-1305aa.jpg)
Foto Andreas Terlaak
/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2020/10/data63179408-072935.jpg)
Hometrainers en hobbelpaarden
Het is bovendien een flinke kostenpost. De meeste kosten waren al gemaakt, alleen enkele leveranciers kunnen wellicht nog op tijd worden afgezegd. Weeda: „We zouden woensdagochtend met opbouwen beginnen. Er zouden hekken komen met afbeeldingen van legendarische muziekplekken, posters met de maatregelen, maar ook met songteksten en literaire quotes. We hadden een zaal met rolstoelen, een zaal met hometrainers en zelfs een zaal met alleen maar hobbelpaarden waar mensen op konden zitten, want dat moest natuurlijk. Ondanks de maatregelen hadden die voor een echte festivalsfeer moeten zorgen.”
Zich helemaal neerleggen bij de situatie doen ze niet. Zaterdagavond wil de organisatie een twee uur durend onlineprogramma maken, met sessies van bands vanuit de Maassilo en een impressie van hoe het festival eruit had kunnen zien. En om hun veerkracht te benadrukken, zijn woensdagochtend meteen de eerste bands voor Left of the Dial 2021 aangekondigd en de tickets in de verkoop gegaan.