Caleidoscopische nachtreis op Nox

Hannes Minnaar is een geweldige pianist: technisch begaafd, zonder maniertjes, authentiek. Daarnaast heeft hij neus voor bijzondere combinaties. In zijn indrukwekkende debuutrecital in de serie Meesterpianisten vorig jaar reikte zijn greep van Bach tot Messiaen. Op zijn nieuwe cd Nox doet Minnaar het weer. Door Nox van Rob Zuidam te flankeren met klassiekers van Schumann en Ravel ontstaat een caleidoscopische nachtreis, een drieluik van elkaar versterkende panelen. In het derde van Schumanns Nachtstücke, heel ‘lebhaft’ en uiterlijk vrolijk, maakt Minnaar een duistere onderstroom voelbaar. In ‘Scarbo’ uit Ravels Gaspard de la nuit klinkt hij omfloerster, minder diabolisch dan bijvoorbeeld Argerich, maar de innerlijke logica van Minnaars visie is onwrikbaar. Daartussen tovert, zingt en orakelt hij in Zuidams vijfdelige cyclus Nox, afwisselend bonkig en vederlicht, met het ontroerende ‘Afscheid van Reinbert op Zorgvlied’ als hoogtepunt. Het geheel culmineert in een teder slaapzoentje van Janácek. Een cd om op repeat te zetten.

Lees ook: Muziek maken gaat over kwetsbaarheid: de zes thema’s van Hannes Minnaar