Docters

Jaren geleden moest ik voor de directeur van mijn toenmalige werkgever, een bank, Arthur Docters van Leeuwen ophalen. In de lift op weg naar boven bekeek ik hem via de spiegelwand. Hij keek terug. Het viel me op dat hij zijn bril met kenmerkende dikke glazen niet op had. Ik trok mijn wenkbrauw op, waarop hij bromde: „Laser!” Waarop er bij mij uitflapte: „Dat helpt dus ook om gedachten te kunnen lezen.” Hij reageerde met een bulderende lach en zei dat dat hem hopelijk goed van pas zou komen.