Rutte had verder moeten kijken dan het Nederlands belang

„Hoe willen wij als club van 27 leiders herinnerd worden?” vroeg Raadsvoorzitter Charles Michel tijdens de Europese top over het coronaherstelfonds. Premier Mark Rutte (VVD) zat toen al met gestrekt been in de onderhandelingen. De Europese media spraken over deze onstuitbare houding van ‘Mr. No No No’, uit het land ‘Pays-Bashing’. Rutte zei zaken te doen in het Nederlandse belang. Hamerend op de Nederlandse kortingen en een veto op leningen en giften als er te weinig hervormd wordt. Iedereen zit toch aan de onderhandelingstafel voor het nationale belang? Deze strategie toont weinig besef van de moedigste uitvinding van de naoorlogse politiek. Wat begon als een project van vrede en veiligheid, is voor veel Nederlanders steeds meer een rekensom geworden. Terwijl de Europese Unie juist die unieke, niet in geld uit te drukken, plek van vrijheid is in de wereld. Dit wordt in Nederland amper beseft. Als íémand ons zou moeten meenemen in de betekenis van de EU, het belang dat zij dient en de kansen die zij biedt, dan is het onze minister-president. Daar zit helaas ook het probleem: visie. Niet alleen Rutte, alle Nederlandse leiders hebben dit verzuimd sinds het referendum over de Europese grondwet. Hierin speelt angst voor electoraal verlies door de Nexit-koers van Wilders (PVV) en Baudet (FVD) een rol. Het slagen van de EU is afhankelijk van de wil van nationale regeringsleiders. Merkel en Macron zien dit. Ook Rutte zou met zijn premierbonus en ervaring de eurosceptici de wind uit de zeilen moeten nemen: door ons mee te nemen in het verhaal van Europese samenwerking.