De Siamese tweeling wil niet meer online

Ze zijn de enige Siamese tweeling in Nederland. Omdat ze een slagader delen, konden ze niet van elkaar gescheiden worden. Rond hun achttiende verjaardag werkten ze mee aan een item van RTL Nieuws. Ze laten daarin zien hoe ze voortbewegen, dansen en de hond uitlaten.

Aan de verslaggever van RTL vertellen ze dat ze het vervelend vinden als mensen hen zomaar gaan filmen op straat. „Alsof we een goedkope show zijn.” Ze hebben liever dat je mét ze praat, in plaats van over ze. Aan het eind van de reportage roepen ze tv-kijkers op hen te volgen op hun socialemediakanalen. Dat doen veel mensen. Een filmpje waarop te zien is hoe ze hun haar wassen, is 10.725 keer bekeken. Hun YouTube-account heeft 3.990 abonnees.

Omdat de tweelingzussen inmiddels ouder dan achttien zijn en verstandelijk beperkt, hebben zij wettelijk vertegenwoordigers die optreden in hun belang. Een jaar na de uitzending eisen zij, de mentor en de bewindvoerder, dat de oudere zus van de tweeling het beheer van de accounts aan hen overdraagt, om ze te sluiten.

Het besluit om de oudere zus te dagen is „niet lichtvaardig” genomen, zegt advocaat Hanna van Til namens de mentor en de bewindvoerder. Het klopt, zegt zij, dat de tweeling aanvankelijk enthousiast was over de socialemedia-accounts die hun zus voor hen had aangemaakt. Zij hoopten via de accounts nieuwe mensen te ontmoeten. Maar het bleek dat de volgers niet zo geïnteresseerd waren in persoonlijk contact. Hun motieven om naar de tweeling te willen kijken zijn „onduidelijk”, zegt zij.

Het kort geding verloopt via Skype. De mentor en de bewindvoerder zitten in het kantoor van hun advocaat, de oudere zus logt in vanaf de bank in haar huiskamer. Af en toe krijgt zij door iemand buiten beeld haar pasgeboren baby aangereikt.

De oudere zus vertelt dat zij de accounts enkele jaren geleden op verzoek van de tweeling heeft aangemaakt. „Zij wilden zichzelf positief neerzetten.” En zij, Rosianne, was „de enige in de familie” die zoiets kon. Verdient u geld met de accounts? vraagt de rechter. „Nee”, zegt Rosianne, „ik heb er alleen maar geld mee verloren.”

Terwijl er al minstens een jaar geen nieuwe beelden zijn geplaatst, blijft het aantal volgers van de accounts groeien.

De vertegenwoordigers van de tweeling denken dat het in hun belang is dat de beelden offline gaan. Ook de moeder van de tweeling denkt dat. Zij heeft daar inmiddels ruzie over met de oudere zus.

Het eerste verzoek om de accounts over te dragen dateert van een jaar geleden. „Waarom heeft u de accounts toen niet overgedragen?”, wil de rechter weten van de oudere zus. „Bij mij is toen een gevoelige snaar geraakt omdat me werd verweten dat ik geld zou verdienen met de accounts – dat ik misbruik maakte van mijn zussen.”

Uit een e-mail die ze destijds stuurde, blijkt iets anders. Daarin schreef Rosianne dat ze de accounts alleen wilde overdragen als ze terugkreeg wat ze „erin” had „gestopt”.

Het valt de rechter op dat door mentor en bewindvoerder niet is gevraagd om sluiting van de accounts, maar om overdracht ervan. „Omdat de tweeling wellicht beelden wil downloaden voor eigen gebruik”, zegt de bewindvoerder.

De wettelijk vertegenwoordigers eisen ook dat Rosianne in de toekomst geen accounts meer mag starten uit naam van haar zussen. Dat is Rosianne ook helemaal niet van plan, zegt zij. En dan, over haar zussen: „Zo bijzonder zijn ze nou ook weer niet.”

Twee weken later besluit de rechtbank dat de accounts overgedragen moeten worden. De oudere zus mag geen beelden van de tweeling meer openbaar maken of verspreiden. Elke partij moet „gelet op hun relatie” zelf de kosten betalen die zij hebben gemaakt voor de rechtszaak.

Inmiddels zijn de accounts gesloten.