‘A Perfectly Normal Family’: als je vader je tweede moeder wordt

A Perfectly Normal Family: met zo’n filmtitel weet je dat je dat niet gaat zien. De Deense winnaar van Rotterdams Big Screen Award volgt het tienjarige voetbalmeisje Emma (Kaya Toft Loholt), wier vader Thomas (Mikkel Boe Følsgaard) aankondigt dat hij een vrouw is en in Agnete transformeert. Er volgt een scheiding: moeder is wrokkig, Emma verward, het praktische oudere zusje bemiddelt. Emma wil gewoon dat alles weer normaal wordt.

Dit filmdebuut is persoonlijk voor regisseur Malou Reymann, wier vader transgender is. De reacties van de buitenwereld op Agnetes transitie boeien de regisseur niet zo: naast kinderlijke botheid – „ik hoor dat je vader zijn lul heeft afgehakt” – zien we bij de volwassenen weinig afkeuring, eerder onwennigheid. Als kijker ben je gespitst op afwijzing, maar regisseur Reymann zegt dat vooral de „absurditeit van de situatie” haar is bijgebleven. Wat is het voor een tienjarige als je vader je tweede moeder wordt?

A Perfectly Normal Family is een integere en naturel geacteerde film die dicht op de huid blijft van de bokkige Emma terwijl ze stampij maakt of zich bedrinkt. Dat claustrofobische perspectief maakt Emma’s onuitgesproken paranoia invoelbaar: iedereen vindt ons gek. Maar juist haar confronterende gedrag vestigt keer op keer de aandacht op Agnete. Tot de situatie onhoudbaar wordt.Niet prettig om te zien, hartverscheurend zelfs. Reymann observeert subtiel. Toont hoe de moeder ontdooit en dan weer bevriest als bij de confirmatie van zus Caroline het ‘normale’ gezin heel even terug is. Maar ook hoe ongemakkelijk Agnete is, hoe onwennig ze zichzelf een houding probeert te geven. Vrouw zijn is een rol waarin je moet groeien.