Netflix-film ‘Extraction’ had beter een game kunnen zijn

Voordat actiefilm Extraction een cartooneske geweldsfilm werd, was het een strip, die daarvóór eigenlijk een filmplan was, maar waarschijnlijk beter een game had kunnen worden.

Dat zit zo. De Russo-broers (bekend van hun Avengers-films) werden gevraagd om een strip te schrijven en hadden nog een filmplan liggen, over een huurling die het gekidnapte zoontje van een drugsbaron naar huis moet halen. Zeven omzwervingen verder, de strip is verschenen en inmiddels dus ook een film. Die is een uitstekend (dat moet gezegd) stervehikel geworden voor Chris Hemsworth (Thor) in een tot filmlengte opgerekte serie zenuwslopende achtervolgingssequenties.

Stilistisch is het in orde, maar het verhaal is een rommeltje. Het lijkt een excuus om een gespierde man zwetend door het beeld te laten rennen. Daar komt ook dat game-gevoel de hoek om kijken. De gebeurtenissen zijn zo repetitief, dat ze de indruk van ‘levels’ wekken. Elke keer als Hemsworth de tienerjongen lijkt te hebben gered, begint het opnieuw. Met iets meer zweet en iets meer sexy schaafwonden op de uitgeputte wangen.