Open de poorten naar de verbeelding

Ondanks een ‘intelligente’ lockdown zijn onze openbare bibliotheken dicht. In ons hele land kan je sushi en friet afhalen, maar geen boeken. Kappers, nagelstudio’s, schoonheidssalons, sport- en seksclubs, ze passeren telkens de revue bij de persconferenties van de premier. Over bibliotheken geen woord. Al staan ze zelf te trappelen om te heropenen, ze mogen niet van de regering. Beeldgigant Netflix heeft de vrijetijdzee allang benut en stelde de enorme aanwas van abonnees gerust dat er meer dan genoeg kijkmateriaal klaarligt. Maar bibliotheken hebben een uitgelezen kans gemist. Deze week nog werd het nieuws bekend dat een kwart van de vijftienjarigen onvoldoende geletterd is. Tja, kom er maar in, Netflix. Als mijn vader las (de krant, een boek of wetenschappelijk werk) schakelde hij al zijn zintuigen uit die zich op de omgeving richtten en betrad hij een andere wereld, waar niemand anders toegang toe had. Als kind kon ik hem dan tevergeefs wat vragen. Later, toen ik zelf kinderen had die mij vragen stelden terwijl ik las, doorzag ik dat hij ons misschien wel opgemerkt had, maar gewoon niet in die alledaagse werkelijkheid wénste te ontwaken. Die werkelijkheid is nu voor velen beangstigend. Een boek kan je daaruit bevrijden. In het verre verleden al zagen regeringsleiders het belang van bibliotheken. Kalief Ma’moen stichtte in 830 zijn Huis van Wijsheid in Bagdad, waarin wetenschappers uit disciplines als wiskunde, filosofie, cartografie, medicijnen en astronomie bijeen werden gebracht en bibliotheken volschreven. Kennis is er om te delen, niet om op te hokken. Bibliotheken bedienen alle smaken. Juist de vele vrije tijd in de coronacrisis biedt kansen om lezen te herwaarderen onder jongeren en voorlezende ouders. Kabinet, juist in tijden van lockdown, open de poorten naar de schatkamers van de verbeelding.