‘Ik ben na de scheiding nooit ontspoord’

Frank: „Mijn wekker gaat tussen vijf en half zes. Mijn vriendin is yogalerares. Als zij in een goede flow zit, doet ze een ochtendmeditatie om zes uur. Ik ontbijt en begin met sport of yoga. Ik doe aan crossfit op maandag en donderdag, op andere dagen ga ik hardlopen of fiets ik van Zwaag naar Amsterdam-Noord, dat is 45 kilometer.

„De dagen dat ik niet sport, ben ik tussen zeven en acht uur op de werkplaats in Amsterdam, ook nu. Daarvoor loop ik met de hond of ik doe mail.

„Ik hield van jongs af aan al van knutselen en mensen blij maken. In mijn vorige woning heb ik al mijn meubels zelf gemaakt. Die handigheid heb ik van mijn moeder. Zij was coupeuse en heeft veel kleding voor haar kinderen gemaakt.

„Mijn vader werkte in het ziekenhuis bij de technische dienst. Hij nam me wel eens mee. Dan passeerden we een ruimte waar twee hele handige mannen aanpassingen aan het gereedschap van artsen maakten. Een van hen was een vriend van mijn vader. Daar is het zaadje wel geplant.

„Toen ik jonger was, had ik allerlei baantjes, maar daar vond ik geen fuck aan. Ik was ski-instructeur, sportte veel, deed aan triatlons.”

„In 2015 heb ik mijn vorige bedrijf – een orthopedische werkplaats – verkocht. In 2018 ben ik opnieuw voor mezelf begonnen. Ik heb veel EK’s, WK’s en Olympische Spelen meegemaakt als begeleider van sportteams. Al die ervaringen wilde ik laten samenkomen in een pakket voor persoonlijke begeleiding van iedereen die hulp nodig heeft bij het bewegen.

Mooie auto, dure horloges

Frank: „Beenprotheses vormen 90 procent van wat ik maak. De grootste groep klanten bestaat uit actieve mensen die graag reizen, op pad gaan en in het weekend nergens over na willen hoeven denken. Wij begeleiden hen volledig: van de gesprekken voor amputatie tot het aanmeten van een prothese en de fysiotherapie.

„Normaal werken er elf mensen bij ons en ontvangen we veel klanten. Vanwege corona zitten we nog maar met vier man op de werkplaats. Nieuwe aanmeldingen moeten nu even wachten. Mensen die hier half bloot moeten staan om een prothese aangemeten te krijgen, dat is nu lastig. Mensen die we kunnen helpen op anderhalve meter afstand, krijgen voorrang.

„Ik heb bijna geen inkomen, maar dat vind ik niet erg. Ik heb nog een mooie auto. Ik heb een vrijstaand huis. Ik heb dure horloges. Dankzij mijn vorige bedrijf heb ik gespaard, maar geld is nooit een drijfveer geweest. Natuurlijk heb ik geld nodig om de boodschappen te doen. Ik heb nog wat inkomsten uit een bedrijfspand dat ik verhuur en ik gaf [voor corona] af en toe lezingen en trainingen. Maar ik ben, toen ik weer voor mezelf begon, teruggegaan van vijf naar één keer modaal.”

Nooit ontspoord

Frank: „Acht jaar geleden ben ik gescheiden. Het was gewoon op. Sinds drie jaar heb ik een nieuwe vriendin. Het is natuurlijk heel leuk dat een jonge, mooie vrouw voor je valt. En nog een hele intelligente ook! Ik denk niet dat ik in een of andere penopauze ben geschoten. Ik ben na de scheiding ook nooit ontspoord. Ik zag heel veel gasten intrekken bij een andere vrouw en hun eerste leg volledig verkloten. Dat ging mij niet gebeuren.

„Mijn kinderen staan op de eerste plek, daar komt niks tussen. Maar het was wel een gevecht om die aandacht goed te verdelen. Nu zijn we aan het kijken hoe we ons leven meer samen kunnen vormgeven. Dana woont nu ‘proef’ bij mij, vanwege corona. Het gaat heel goed. Ze helpt me waar ze kan, daar heb ik veel geluk mee.

„De kinderen doen ook veel. Toen ik voor mezelf begon, heeft Thijs 40.000 euro spaargeld geïnvesteerd, zodat we ons gezinsleven konden voortzetten zonder ons in de schulden te steken. Dat vind ik heel bijzonder. Hij zat eerst bij de mariniers, maar heeft in 2018 voor het bedrijf gekozen. Nu werkt hij drie dagen per week als leerling in het bedrijf en doet twee dagen per week een opleiding orthopedische technologie in België. Dirkje werkt op donderdag en zaterdag in het bedrijf en met Freek ontwikkelen we nu een programma ‘begeleidend bewegen’. Bart kijkt of hij na zijn examen ook verder wil in de zaak. Gelukkig willen ze nog steeds elke dag met mij eten en werken. Dan heb ik toch iets goed gedaan!”

Slapen als een dijk

Frank: „De werkdag stopt normaal om zeven uur, behalve op zaterdag, dan werk ik tot één uur. Zaterdagmiddag doe ik boodschappen of ik sport nog wat. Zaterdagavond zie ik vrienden of ik doe thuis iets met mijn vriendin of de kinderen. Toen ik net voor mezelf was begonnen in 2018, kwam ik ’s avonds thuis en nam ik een glas wijn. Voor je het weet, wordt het een fles.

„Nu drink ik doordeweeks niet meer. Je fit voelen is ook fijn. Ik fiets veel met jonge gasten en in het weekend loop ik hard. Ik probeer tussen tien en elf uur te gaan slapen. Tv kijken, daar vind ik niet zoveel aan, ik kijk alleen sport en documentaires.

„Het mooie aan het coronatijdperk vind ik dat de balans in mijn leven nu beter is dan ooit. Ik slaap als een dijk, ik sport weer meer en werk een dag minder. De wekker gaat om half zes in plaats van vijf uur.

„Corona brengt ons terug naar de essentie. Ik geloof dat de meeste mensen deugen en dat we deze problemen samen gaan oplossen. Het was ikke, ikke, ikke en geld. Nu gaan we elkaar weer helpen, zetten boodschappen bij elkaar voor de deur. We gaan meer van onszelf houden en daardoor heb je ook meer ruimte voor de ander. Ik denk echt dat corona een kans is voor een volledige reset van de maatschappij.”