De lege hotelkamer is nu een thuiskantoor

Op donderdagochtend om half tien ligt kamer 403 van Hotel Theater Figi in Zeist erbij zoals je van een hotelkamer zou verwachten. Er is een tv, een bureau, een ligbad en een stoel aan het raam. In de bureaula liggen een bijbel en een setje om kleding te repareren. Op het keurig opgemaakte bed ligt een voorgedrukt briefje waar in twintig talen ‘slaap lekker’ op staat.

Alleen is deze kamer vandaag niet bedoeld om te slapen. Integendeel: hij wordt verhuurd als werkkamer. Voor 39 euro is het bureau beschikbaar om van 7.30 tot 22.00 uur ongestoord te werken. Voor een meerprijs wordt in de middag een lunch aan de kamerdeur bezorgd. Wordt het bed halverwege de werkdag te verleidelijk? Een middagdutje behoort sinds kort ook tot de mogelijkheden: het was aanvankelijk niet de bedoeling, maar na feedback van gasten is besloten dutjes toe te staan.

Lees ook deze tips voor thuiswerken: De ideale thuiswerkdag: ‘werk, werk, seks, werk’

Figi is een van de hotels in Nederland die kamers als werkplek aanbieden tijdens de coronacrisis. Nu het gros van de boekingen wordt geannuleerd, zien hotels het als een manier om lege kamers te vullen en nog wat inkomsten te krijgen. Tegelijk helpen ze buurtbewoners die thuis de rust of ruimte missen om geconcentreerd te werken.

Hoeveel hotels werkplekken aanbieden, wordt niet landelijk bijgehouden. Online zijn er tientallen te vinden. Een deel vind je gebundeld op overzichtswebsites, die binnen een paar dagen na de lockdown uit de grond zijn gestampt. De website Hotel to office telt inmiddels 98 aangesloten hotels die werkkamers aanbieden. Op het platform VoorDeThuisWerkers.nl bieden meer dan zestig hotels hun kamers aan. Bij Privékantoortje.nl, dat alleen accommodaties in vakantieparken aanbiedt, staan 45 parken geregistreerd. Prijzen voor de werkplekken variëren van zo’n 30 tot 100 euro voor een dag, vaak inclusief koffie.

Vakantiehuisjes

„Het animo onder de aanbieders bleek ontzettend groot”, zegt Marijn Ruijl, oprichter van Privékantoortje.nl. Toen hij samen met zijn compagnon de website oprichtte, stroomden de aanmeldingen binnen. „We hadden in no time ruim driehonderd berichten van hotels, vakantiehuizen en Airbnb’s. Wij hebben ervoor gekozen alleen de vakantiehuisjes aan te bieden, dat was ook het oorspronkelijke plan.”

Niels Slieker uit ’s-Gravenzande is zo iemand die nu zijn werkdagen in een vakantiehuisje slijt. Toen de 42-jarige financieel directeur van een uitzendbureau zijn werkzaamheden vanuit kantoor naar thuis moest verplaatsen, merkte hij al gauw dat zijn concentratie soms ver te zoeken was. „Ik heb een kind van anderhalf jaar. Daar hadden we wel oppas voor geregeld, maar uiteindelijk was ik toch te vaak afgeleid.” Zijn werk is door de coronacrisis bovendien extra hectisch, zegt hij.

Een kennis informeerde hem over de mogelijkheid een vakantiehuisje te huren als werkplek. Inmiddels zit hij daar twee dagen per week en vindt hij er de rust om geconcentreerd door te werken. Dat het vakantiepark direct aan het strand ligt, is mooi meegenomen, zegt hij, maar hij is tot nu toe te druk geweest om daar gebruik van te maken.

Hoteleigenaren zien de werkplekverhuur als service, niet als verdienmodel

Hoewel de hotelkamers en vakantiehuisjes voor sommige werkenden de ideale oplossing blijken, loopt het niet storm. In Strandpark Vlugtenburg in ’s-Gravenzande, het park waar Slieker zijn werkplek huurt, is het aantal huurders de eerste twee weken op de vingers van één hand te tellen. Normaal zou het vakantiepark tijdens de paasdagen vol zitten. Hetzelfde geldt voor het Best Western-hotel Zaan Inn in Zaandam. Daar zijn tot nu toe tien kamers verhuurd als werkplek, laat de manager weten.

Bij de overzichtssites is het aantal boekingen evenmin hoog. Hotel to office had in de eerste week twee reserveringen per dag, in de tweede week ongeveer zeven. Bij VoorDeThuisWerkers.nl liepen de boekingen in de eerste weken op van twee naar ongeveer twintig per dag. Privékantoortje.nl laat weten dagelijks „tussen de tien en vijftien” reserveringen te krijgen.

Verbouwing gepland

Ook Hotel Figi zit nog verre van vol met werkenden. „We zijn blij als we vijf reserveringen op een dag hebben”, zegt directeur Victoria Ruijs. Net als veel andere hoteleigenaren ziet ze de werkplekverhuur als service, niet als verdienmodel. „Zelfs als we alle 97 kamers zouden verhuren, zouden de opbrengsten niet meer dan kostendekkend zijn.”

Het bedrijf, waar naast het hotel ook een bioscoop, restaurant en theater bij horen, betaalt zijn personeel gewoon door, terwijl voor de werkplekken alleen receptie, schoonmaak en een klein beetje administratie nodig is. De 59 vaste medewerkers die hun werk niet kunnen uitvoeren, worden nu zo veel mogelijk voor reiniging en renovatie van het gebouw ingezet. Voor de veertig flexkrachten is financiële steun aangevraagd, via de NOW-regeling.

Lees ook deze column van Japke-d. Bouma: Thuis werken met je familie – dat is de hel

Consultant Anton Koonstra is een ‘hotelwerker’ in Zeist. De timing van het gedwongen thuiswerken was wat ongelukkig, vertelt hij. Hij had al langer een verbouwing van de badkamer gepland staan, en die begon net toen iedereen thuis aan het werk moest. „Normaal zou een paar dagen herrie wel gaan, maar als je de hele dag thuis moet videobellen, is dat niet te doen. Ik wilde het onze aannemer ook niet aandoen om de klus uit te stellen. Zijn zaken moeten ook doorlopen.”

Een kennis wees Koonstra op de mogelijkheid in een hotelkamer te werken. Hij boekte meteen voor twee weken. Hij kan zich er beter concentreren dan tijdens de dagen dat hij thuis zat, zegt hij. „Thuiswerken was erg gezellig, maar kostte ook veel tijd en energie. Ik heb geen aparte studeerkamer, dus werkte ik op de bank of aan de keukentafel. Had ik een videovergadering, dan moest ik iedereen instrueren niet zomaar binnen te komen lopen of te veel geluid te maken. Dat kan een opgave zijn, met drie jongens thuis.”

Bijkomend voordeel: nu de badkamer thuis buiten gebruik is, sprak hij met de receptie af dat zijn kinderen in het hotel mogen douchen. „Daardoor gebeurde het laatst tóch dat mijn zoon tijdens een videovergadering ineens binnen kwam. Hij stelde zich even voor aan mijn collega’s en verdween daarna in de badkamer.”