Doorbraak in gamen via cloud

Lang bleef het bij gefaalde experimenten, maar gamen via de cloud rukt nu langzaam op. In plaats van de aanschaf van een (spel)computer, installeer je een app op tv, smartphone of pc. Kies een game, en je scherm toont je het spel, alsof het een aflevering is van een Netflix-serie. Druk je op een knop, dan stuurt de app die informatie terug naar een computer in een datacentrum, waar je spel daadwerkelijk op draait.

Lees ook: Zo helpt gaming ons de crisis door - Samen gamen in plaats van Skype

Eigenlijk is cloudgaming een verzamelterm: van het game-abonnement waarbij je nog games moet downloaden, tot aan de volwaardige game-Netflix waar je niks zelf hoeft te doen. Vooral die laatste variant lijkt op te rukken. Hoe staat het nu met de drie grootste aanbieders?

Google Stadia

Google speelde hiervoor geen rol van betekenis op de markt voor videogames, maar zag een gat in de markt, waar het vorig jaar luidruchtig in sprong. Het kost veel internetkracht om games van een server naar een willekeurig scherm te streamen zonder dat er merkbaar vertraging in zit – het soort kracht dat je alleen kan opbrengen als je veel datacentra achter de hand hebt, die dicht bij je klanten staan. Die heeft Google.

Hoe moet het werken? Google stelt een bescheiden bibliotheek van games beschikbaar. Die stream je direct vanaf de Google-servers, net zoals Netflix, naar een willekeurig scherm of Chrome-browser. Besturing gaat via een controller, die je via de wifi aansluit. Momenteel moet je nog 129 euro betalen voor controller en Chromecast-TV-connector, maar sinds afgelopen week is toegang tot Stadia – en het Stadia Pro-abonnement met negen games – twee maanden gratis vanwege de coronacrisis. Je betaalt verder individueel voor elke game.

Lees ook: Google komt dit jaar met Stadia, een Netflix voor games

En in de praktijk? Tijdens een proefsessie waarbij NRC aanwezig was, waren een aantal games te spelen. De beeldkwaliteit was bijzonder goed, alle games speelden alsof ze op sterke computers werden gedraaid. Vertraging was maar bij één game te merken: vechtspel Mortal Kombat. Bij vechtspellen zijn reflexen veel belangrijker dan bij veel andere games, wat vertraging sneller merkbaar maakt. Wel is het noemenswaardig dat dit opvalt: de test vond plaats in een ideale setting met goede wifi.

Stadia is verder nog karig. Er is maar een klein aantal games beschikbaar – zo’n vijftig. Veel aangekondigde functies, zoals samenspelen met streamers of met vrienden die de game niet zelf hebben, zijn er nog niet. En Stadia is buiten pc’s, schermen met Chromecast, de Pixel 3-telefoon en een aantal Samsung-toestellen nog niet te gebruiken. Online waren de reacties van veel gamers vernietigend: het voelt meer als een geslaagde techdemo dan een volwaardige gamedienst.

Microsoft xCloud

Toen Microsoft zijn nieuwe spelcomputer dit jaar aankondigde, was het bedrijf duidelijk. Niet PlayStation en Nintendo waren de concurrent, nee, Google en Amazon en hun datacentra, daar willen ze zich aan meten. Met Project xCloud, dat inmiddels door alle Xbox One-bezitters te testen is, moet het mogelijk worden om alle Xbox- en pc-games die je bezit naar elk mogelijk scherm te streamen.

Hoe moet het werken? Microsoft gaat zijn uitgebreide netwerk van Azure-datacentra voorzien van computers die de hardware van vier Xbox One S-spelcomputers bevatten. Je koopt zelf games en streamt die dan via een app op een scherm naar keuze. Je kunt de games besturen met een controller of met een touchscreen. Microsoft lijkt te werken aan een reeks clouddiensten, van de bestaande gamecatalogus Game Pass tot streamen vanaf je eigen machines tot andere vormen, maar nog lang niet alles is duidelijk.

Hoe werkt het in de praktijk? Momenteel loopt er een bescheiden proef met xCloud, toegankelijk voor Android-gebruikers die zelf al een Xbox One bezitten. Je installeert de app eerst op je Xbox; daarna verbind je een Xbox controller aan je Android-telefoon. Vervolgens kun je je telefoon bedienen alsof het je Xbox is. Geinig, en het werkt redelijk vloeiend, maar je hebt toch nog steeds die Xbox nodig. De verbinding stottert en valt soms uit. Dankzij de bestaande abonnementsdienst Game Pass, dat voor 13 euro toegang biedt tot een grote game-bibliotheek op Xbox én pc, kan Microsoft dadelijk in één klap heel veel spellen bieden. De belofte om alle Xbox-games speelbaar te maken via xCloud is mooi, maar veel zijn nog niet echt leesbaar op een telefoonscherm.

nVidia Geforce Now

Hardwarefabrikant nVidia werkt langer aan eigen cloudgaming-diensten, maar kreeg daarin nooit het grote publiek mee. Het gooide de plannen afgelopen jaar over een iets andere boeg en bracht een nieuwe versie van hun dienst Geforce Now op de markt.

Hoe moet het werken? Je koopt een abonnement – gratis mag je maar één uur aan een stuk gamen – en krijgt daarmee toegang tot een server in de cloud. Via die server kun je games spelen van uitgevers die daarvoor toestemming hebben gegeven aan nVidia, maar je moet ze wel zelf kopen via gamewinkels als Steam en Uplay, die Geforce Now als basis gebruikt.

Hoe werkt het? Met een redelijke internetconnectie is er weinig te klagen over Geforce Now: games werken vloeiend en met goede kwaliteit, en vallen niet snel uit. Het grote nadeel van deze dienst is echter dat veel grote gamebedrijven zich hebben teruggetrokken van het platform. Wil je iets aan Geforce Now hebben, moet je dus eerst even nagaan of de games die je gekocht hebt überhaupt wel beschikbaar zijn. Bovendien is Geforce Now niet op iPhones te gebruiken.

De outsider: het Franse Shadow

Minder luidruchtig, minder bekend, maar niet minder interessant is de Franse gamingdienst Shadow. Stilletjes rolde het bedrijf de afgelopen maanden zijn diensten uit naar Nederland. De tijd is rijp voor cloudgaming, gelooft oprichter Emmanuel Freund. „Wij willen laten zien wat cloudgaming kan doen. Daarvoor is het belangrijk dat partijen als Stadia het ook goed doen, zodat mensen het gaan proberen en zien dat het werkt.”

Shadow is opzettelijk anders dan de grote diensten: Freund gelooft niet dat het slim is om in te zetten op een Netflix-achtige catalogus, waarbij de eigenaar van de dienst bepaalt welke games gebruikers kunnen spelen. „Met dat model is het simpel, de dienst met de meeste games wint. Maar wij denken dat gamers alle content zouden moeten kunnen spelen waar ze zin in hebben.”

Je huurt voor 13 euro per maand een volledige Windows-pc bij Shadow. Via een app op je telefoon of bestaande computer krijg je toegang tot die pc: je ziet dan een tweede bureaublad op je scherm, waarop je eigenlijk alles kan doen wat je van een gewone pc gewend bent. Alleen zijn de pc’s van Shadow krachtige machines, gebouwd voor het gamen, en worden ze regelmatig van nieuwe onderdelen voorzien. In de praktijk werkt het fantastisch. Zelfs op telefoon, waar je met controller aan de slag kan, maar ook je vinger als muis kan gebruiken.

Freund ziet dat gamers argwanend naar de technologie blijven kijken. Ze vertrouwen niet dat het werkt, en wantrouwen zelfs het basisconcept. „In het begin zeiden ze: ik koop een game, en dan moet ik ook nog eens een machine huren? Maar het is veel goedkoper om maandelijks een regelmatig geüpdate en verbeterde machine te huren, dan voor drie jaar een gaming-pc aan te schaffen.”

In een vechtspel zijn reflexen belangrijk, graag dus zonder vertraging

Shadow moest wel jarenlang campagne voeren onder professionele gamers om ze over te halen dat de dienst écht goede gameprestaties kon leveren. Freund ziet nu dat sommige grotere diensten dezelfde fouten maken als Shadow in de beginfase maakte. „Google pompt veel geld in de technologie, maar deed geen poging om aan de gamers zelf te vragen wat ze willen.” En dat blijft de grootste hobbel van cloudgaming, besluit Freund. „Je moet er voor zorgen dat je iets maakt dat mensen daadwerkelijk willen hebben.”