Interview

Ton Koopman: ‘Het voelt soms als vakantie’

Hoe gaat het met? Veel kunstenaars zijn hun podium kwijt. Wat doen ze nu? Dirigent, organist en klavecinist Ton Koopman (1944) treedt even niet op. Hij studeert, leest en wandelt.

Foto Andreas Terlaak

‘Mijn laatste optreden was midden februari op een orgelfestival in Helsinki. Een volle kerk, nog niks aan de hand. Daarna zijn al mijn optredens voor maart en april afgelast. Voor een paar concerten in Italië zijn inmiddels nieuwe data vastgesteld: eind mei. Ben benieuwd of ik daar tegen die tijd alweer kan komen. Het lijkt me eerlijk gezegd heel enthousiast.

„Ik heb te doen met al die musici die niet in vaste dienst zijn. Van musiceren word je slechts bij uitzondering rijk. De meesten kunnen van hun optredens net rondkomen. De impact van deze crisis is groot. In Engeland is net een eerste impressario failliet verklaard. Ik ben ook veel aan het bellen en organiseren zodat we straks, als de wereld weer normaal wordt, niet maanden in een zwart gat vallen. Het Bachfest in Leipzig, half juni, dat wordt reuze spannend. Op 15 april gaan we beslissen of het kan doorgaan.

„Veel van mijn optredens zijn in het buitenland. Nooit eerder ben ik negen weken achtereen thuis geweest. ‘Hoe gaat dat aflopen?’, vroeg mijn vrouw zich af. Tini en ik zijn al 45 jaar getrouwd, dus daarover maak ik me geen zorgen. We spelen samen veel klavecimbel. Ik verzamel oude boeken, die ik nu eindelijk eens kan lezen. En ik heb nog nooit zo veel gewandeld. Het voelt soms als vakantie. Al besef ik tegelijk dat anderen nu voor hun leven aan het knokken zijn.”