‘Seules les bêtes’: prikkelende Franse noodlotsthriller

In metropool Abidjan rijdt Rolex le Bourgeois op z’n scooter naar het flatje van medium Papa Sanou, een geit op de rug gebonden. Op een besneeuwde hoogvlakte heeft maatschappelijk werkster Alice seks met haar cliënt, de sneue, geïsoleerde boer Joseph. Haar echtgenoot Michel, eveneens veeboer, verschanst zich nors achter zijn computer. En in badplaats Sète valt serveerster Marion als een blok voor de twintig jaar oudere Evelyne.

Seules les bêtes, een ingenieuze Franse thriller van Dominik Moll, gaat vanwege de coronacrisis direct naar video on demand. De film is uitermate geschikt voor de huiskamer: visueel krachtig, maar vooral plotgedreven. Denk aan Memento of Babel: een asynchrone intrige die tegelijk wordt gesponnen en ontrafeld. We springen door tijd en ruimte, scènes keren terug vanuit andermans perspectief. Tot het slot met een bevredigende klik dichtvalt: alles helder.

Het mysterie is de verdwijning van Evelyne, wier verlaten auto na een sneeuwstorm op een Franse hoogvlakte wordt aangetroffen. Wij weten al snel waar haar lijk terechtkomt, de toedracht is complexer. Het heeft iets te maken met de verliefde Marion, die Evelyne stalkt. Met boer Michel die ’s avonds met een bloedneus thuiskomt. Met de Ivoriaanse scammer Armand die zich voordoet als sexy Amandine om eenzame Fransen geld uit de zak te chatten.

Lees ook een interview met regisseur Dominik Moll: ‘Ik kijk graag koel naar obsessies’

Vijf betrokkenen bij moord die dat zelf niet altijd beseffen: tussen het broeierige Abidjan en het kille Centraal Massief stippelt Seules les bêtes methodisch zijn plotpunten en verbindingen uit. Schijnbaar toeval blijkt causaliteit die alleen wij doorzien. Toch is dit precies ontworpen mechaniek meer dan een cerebrale puzzel. Terwijl je de toedracht van deze kettingbotsing begint te ontwarren, groeit je empathie met de aspiraties en verlangens van de vijf helden, het onvermogen zichzelf, elkaar en de situatie te doorgronden.

Een slimme, prikkelende thriller met de allure van een noodlotsdrama. En één dwingend paranormale wending te veel misschien, die leidt tot een wat ordinaire, maar daarom niet minder bevredigende afloop. Een laatste draai van de sleutel. Klik.