Een noodfonds nu het bordeel dicht is

Covid-19 beïnvloedt het dagelijks leven. Sekswerkers zoals Hella Dee (29) hebben geen inkomsten meer.

Op de Wallen in Amsterdam is de bedrijvigheid door het coronavirus nagenoeg tot stilstand gekomen.
Op de Wallen in Amsterdam is de bedrijvigheid door het coronavirus nagenoeg tot stilstand gekomen. Foto Robin van Lonkhuijsen/ANP

Het was al een tijdje rustig in het bordeel. Dat is meestal in januari en februari, maar ook in maart bleven de klanten weg. „We zeiden tegen elkaar: goh, blijkbaar komt het dit jaar wat later op gang. De link met het coronavirus hadden we eerst niet gelegd.”

Ze is 29 en doet sinds tien jaar sekswerk. Voorheen als escort en in de pornografie, nu in een bordeel in het oosten van het land waar de omstandigheden goed zijn. Haar naam wil ze vanwege veiligheid en privacy niet in de krant, maar is bekend bij de redactie. Ze noemt zich Hella Dee. („Dat is hoe de meeste mensen mij kennen.”) Ze heeft toffe collega’s, en fijne, soms „hilarische” klanten. De uren zijn flexibel, de verdiensten goed.

Maar nu zit ze diep in de problemen.

Eerst leek het nog wel te overzien. De adviezen van het RIVM verschilden niet veel van wat ze toch al deed. Na elke afspraak wast ze grondig haar handen, maakt ze het bed en de kamer tiptop schoon, zegt Hella Dee. „En net als veel collega’s zoen ik niet met klanten.”

Maar toen moesten, naast restaurants, sauna’s en sportclubs, de seksclubs dicht. Al snel werd duidelijk dat de prostitutie in één klap stil kwam te staan, en dat een onbekend aantal sekswerkers in Nederland weken, misschien wel maanden zonder werk zou zitten.

De timing had voor haar nauwelijks slechter gekund. „Ik kon na jaren hard werken eindelijk een beetje geld opzij zetten. Dat dit nu in één klap teniet wordt gedaan, geeft superveel stress.” Ze denkt zich nog wel een paar weken te kunnen redden, ze heeft een partner met wat spaargeld en kan terugvallen op vrienden en familie. Of ze aanspraak kan maken op financiële bijstand is nog onzeker. „Ik ben geen zzp’er, maar heb een fictief dienstverband.”

Acute geldnood

Talloze collega’s staan er nog veel slechter voor, hoorde ze. Ze werken in juridisch grijze gebieden, hebben geen papieren en kunnen dus nergens heen, of zijn afhankelijk van wat ze op één dag verdienen. „Er zijn vrouwen die nu in paniek zijn omdat ze niet weten hoe ze de komende dagen eten moeten kopen voor hun kinderen. Misschien voelen zij zich straks genoodzaakt meer risico te nemen in hun werk.”

Om haar collega’s in acute geldnood te steunen, zette Hella Dee een week geleden het Dutch Emergency Fund op. Het doel – minstens dertig donaties van 40 euro voor basisbehoeften als boodschappen, beltegoed en medicijnen – is inmiddels ruim gehaald. Zondagmiddag was er bijna 7.500 euro aan donaties binnen. Het geld wordt zo snel mogelijk verdeeld door lokale organisaties die goed contact hebben met prostituees. Voorlopig gaat ze door met inzamelen. „We gaan dit geld nodig hebben op plekken waar subsidies niet komen.”