Lente-metal met hagelstormen en klaprooszaadjes

Je ziet de klaprozen op de hoes van Bloem, het nieuwe album van Fluisteraars, haast meewiegen in de wind. De black metalband uit Gelderland koos niet voor niets voor zo’n natuurmonumentje, want dit duo maakt lente-metal. Soms bikkelhard als een hagelstorm tijdens een fietstocht, dan weer lichtzinnig en euforisch als de eerste T-shirtdag – meedogenloos alleen voor hooikoortspatiënten (bij de versie van Bloem op cassette krijg je een zakje klaprooszaadjes).

De sterke dynamiek is een vast kenmerk van deze band, zonder de indierock- of ‘blackgaze’-kant op te zweven, hun songs zijn veel directer. In ‘Nasleep’ ontpopt zich een melancholische melodie, maar de gitaarriffs blijven leidend. Zoiets gebeurt ook in het mooie ‘Vlek’, waar strijkers diepgang brengen. In afsluiter ‘Maanruïne’ kondigt een trompet de komst van een meeslepend mannenkoor aan. Het zijn soms lang aanhoudende stukken, die de luisteraar dwingen zich met de wind mee te laten waaien.