Lina en Raül Refree
Misschien dat in navolging van het succes van flamenco-vernieuwer Rosalía meer ruimte is voor moderne variaties op muziek van het Iberisch schiereiland. De producent en gitarist van Rosalías debuut Los Ángeles, Raül Refree, duikt nu op met de Portugese fadozangeres Lina. Samen laten ze iconische songs van Amália Rodrigues prachtig gloeien op donkere synthesizers. (PvdP)
Alyona Alyona
Van kleuterleidster naar hiphopboegbeeld. De Oekraïense Alyona Alyona, artiestennaam van Alyona Savranenko, was vorig jaar nog docent toen haar song ‘Ribki’ viral ging. Haar tintelende flow en controle verraden dat ze niet zomaar uit het niets komt: ze is al tien jaar actief in hiphop, maar blijkbaar is nu de tijd rijp voor haar eerlijke, harde raps. (PvdP)
French 79
Simon Henner noemde de eenmansband French 79 naar zichzelf, hij is immers Frans en geboren in 1979. Hij maakte verhalende, elektronische muziek die op een zwierige manier dansbaar is, en soms ingetogen. De warmbloedige elektronica legt rustige golven over elkaar heen, met een fijnzinnige knipoog naar de harp. (HC)
Lena Hessels
Als dochter van oud-punker Terrie Hessels van The Ex is het podium haar bepaald niet vreemd: Lena Hessels. De muziek op haar zelf opgenomen EP Billow is wat donker en van een ingetogen spanning. Live kan het er verrassend en expressief in gesproken woord, met zang, samples en gitaar uit knallen. Letterlijk soms: losjes zwaaiend met een hamer voordat ze slaat op haar percussie. Hessels houdt ervan als het schuurt in haar show. (AK)
Lars and The Magic Mountain
Of het wordt helemaal fantastisch of helemaal niks. Het optreden van Lars and The Magic Mountain, tot nu toe nog redelijk onbekend, is een beetje een gok. Maar dat Lars Kroon (Go Back to The Zoo, St.Tropez) uitpakt is zeker: het wordt vol op het podium met veel door de wol geverfde muzikanten, een gospelkoor, strijkers en blazers. Verwacht zich langzaam ontwikkelende spacepop vol functionele versiering. (AK)
Gaidaa
Urban-artieste Gaidaa uit Eindhoven is met Soedanese roots een interessant talent dat haar stem heeft gevonden tussen soul en hiphop op sobere instrumentatie. Gaidaa kwam op via haar Instagram-kanaal en ging op tournee met Masego. Zie haar nu schitteren op het Colors-muziekplatform op YouTube in haar Soedanedese gewaad. In afwisselend Engels en Arabisch zingt ze een mooie versie van haar soulvolle nummer ‘Morning Blue’. (AK)
Regarde Les Hommes Tomber
Slepende ritmes, ijzingwekkende brulstem, sloophamer-drums en duizelingwekkende riffs - de Franse band Regarde Les Hommes Tomber kan elk feestje verpesten met hun mix van black metal en sludge. Met nieuw album Ascension, dat in februari uitkomt, draaien ze de duimschroeven weer iets verder aan. (PvdP)
Lankum
Lankum uit Dublin maakt Ierse folkmuziek, het meest uitgekauwde genre dat er is. Maar de films die zich bij hun muziek in je hoofd afspelen zijn spannend en veelkleurig. Dat ze doedelzakken, harmoniums en andere antieke instrumenten gebruiken klinkt kitsch, maar geven Lankum’s soms duisterse songs juist warmte en diepte. (PvdP)
Sophie Hunger & Julian Sartorius
De Zwitserse Sophie Hunger combineert haar zwoele, jazzy pop met wollige synthesizers. Dansbaar, maar ook een beetje desoriënterend. Ongetwijfeld pikte ze die elektronische fascinatie op in haar nieuwe woonplaats Berlijn. De drummer op haar laatste, veelzijdige album Molecules (2018), Julian Sartorius, speelt in Groningen mee. (PvdP)
Erika de Casier
De romantische, zwoele r’n’b van de jaren negentig staat weer volop in de belangstelling. Erika de Casier uit Denemarken kent haar weg in dat genre, en gebruikt volop ingrediënten uit die tijd - luister maar naar ‘Do My Thing’. Maar het blijft niet nostalgisch: De Casier’s elektronische ondertonen en mysterieuze stem klinken modern en fris. (PvdP)
Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs
Zeven keer het woord Pigs als bandnaam, je moet maar durven. Maar als je luistert naar de muziek van het vijftal uit Newcastle hoor je dat ze nergens bang voor zijn. Stoere geen-gezeik-rock met een zware laag stoner. Alsof Black Sabbath en Monster Magnet samen gewelddadig een show van Metallica verstoren. (PvdP)
Inhaler
Inhaler, de band rond zanger Elijah Hewson, speelt niet erg opmerkelijke rockmuziek. Maar Hewson, zoon van U2’s Bono, zingt in dezelfde gedragen en volle uithalen als zijn vader, en dat blijft aantrekkelijk. Hun nummer ‘My Honest Face’ kreeg bovendien een paar dwarse accenten, alsof iemand keihard op de studiodeur bonsde. (HC)
Foto’s: Lina en Raül Refree door Dobrev Alexnadr, Lars and The Magic Mountain door Merlijn Hoek.