‘Drie musea hanteren quota voor werken vrouwelijke kunstenaars’

Drie Nederlandse kunstmusea hebben een quotum ingesteld voor de aankoop en tentoonstelling van vrouwelijke kunstenaars. Dat blijkt uit een inventarisatie door de Volkskrant, die 28 musea ondervroeg over het beleid voor de kunstcollecties. Het Van Abbemuseum in Eindhoven, Museum Arnhem en het Fries Museum in Leeuwarden (de moderne collectie) geven aan vaste percentages werk van vrouwelijke kunstenaars te willen hebben.

Museum Arnhem was het eerste instituut dat zo’n regel instelde: minimaal de helft van de aankopen en presentaties moet bestaan uit werk door vrouwen. Het Van Abbemuseum paste volgens de Volkskrant vorig jaar het bestaande quotum aan naar 50 procent van de aankopen en het budget.

Drie andere musea in het onderzoek voeren ook expliciet beleid om het ongelijke aandeel van vrouwen in collecties herstellen, zonder dat ze daar een hard getal bij plaatsen. Een daarvan is het Stedelijk Museum in Amsterdam - in Stedelijk Base, de vaste collectie, is nu nog zo’n 10 procent van de stukken gemaakt door vrouwen. Zeventien andere musea willen volgens de Volkskrant „streven naar meer evenwicht, zonder dat dit concreet geformuleerd is”.

Lees ook dit stuk uit de #arttoo-special: Er is nog altijd grote ongelijkheid tussen de seksen in de kunstwereld

Diversiteit

Bij de onderzochte musea zou gemiddeld 17 procent van de werken in de collecties door vrouwen zijn gemaakt, en 28 procent van de stukken die ook daadwerkelijk worden tentoongesteld. De krant deed ook navraag bij grote musea die schilderkunst van voor de 20ste eeuw verzamelen, zoals het Rijksmuseum. In die collecties zijn ook veel minder werken van vrouwen opgenomen, omdat er destijds minder vrouwelijke kunstenaars (bekend) waren. Zo bevat de in december van dit jaar gepresenteerde kunsthisorische canon van de Lage Landen (1350-1750) maar vijf kunstwerken van vrouwen.

In de laatste jaren is de discussie in de kunstwereld over inclusiviteit en diversiteit opgelaaid. Meer internationale musea kondigden quota aan of stelden tentoonstellingen samen met alleen maar werken van vrouwelijke kunstenaars of kunstenaars uit andere minderheidsgroepen. Het beroemde Museum of Modern Arts (MoMa) heeft het geheel vernieuwde aankoopbeleid gebaseerd op „21ste-eeuwse onvrede met de traditionele canon van de kunstgeschiedenis”.