Recensie

Recensie Muziek

‘Fuck Tha Police’ galmt het in het Concertgebouw tijdens rauwe ode aan N.W.A

Hiphop Bij een eerbetoon aan de Californische rapgroep N.W.A., werden de samples van toen uitgevoerd door een weelderig orkest en Nederlandse rappers. Helaas was het geluid van de stemmen ontoereikend.

Ode aan N.W.A in Concertgebouw
Ode aan N.W.A in Concertgebouw Foto Tomek Dersu Aaron

Het was een opvallend programma: in de chicste zaal van het land een eerbetoon aan een van de meest verguisde groepen uit de popgeschiedenis. Dinsdagavond werd in het nagenoeg uitverkochte Concertgebouw, Amsterdam, rapgroep N.W.A geëerd. Deze grondleggers van de gangsterrap – over de gewelddadige ‘gang’-cultuur van hun woonplaats Los Angeles – creëerden eind jaren 80 een populair genre dat nog altijd doorklinkt in de hedendaagse hiphop. Leden Eazy-E, Dr. Dre, Ice Cube en dj Yella combineerden funky samples met rauwe raps, straattaal en een grimmige houding jegens de autoriteiten.

In het Concertgebouw werd de muziek uitgevoerd door een weelderig klinkend gezelschap, het Rotterdamse Re:Freshed Orchestra, dat een bijzondere omkering realiseerde. Want wat bij N.W.A ooit samples waren, werd hier uitgevoerd door elf muzikanten: nerveuze strijkers en brommende blazers, met een glansrol voor de dwarsfluit, die niet alleen kwinkeleerde maar ook sirenes suggereerde. Ook de drummer wist de zware dreunen uit de oorspronkelijke nummers te evenaren.

De avond was om meer redenen nostalgisch: er werd muziek uit de vorige eeuw gespeeld, en de optredende Nederlandse rappers – afgezien van de vrouwelijke Mc Melody en Pink Oculus – waren actief in de jaren 90. Rudeboy (van Urban Dance Squad), Def P (Osdorp Posse), en Brainpower waren de voornaamste uitvoerders. Def P en Brainpower deden dat eigenwijs in Nederlandse versies. Rudeboy leek verrassend veel op Eazy-E, in diens nummer ‘Radio’. Helaas was het geluid van de stemmen hard en schel, een onverwacht euvel in deze ruimte.

Toch galmde de zaal mee bij nummers als ‘Fuck Tha Police’ en ‘Express Yourself’, in authentiek rauwe uitvoeringen. Het Concertgebouw zal in zijn geschiedenis niet vaak zoveel fucks, shits en dicks gehoord hebben als bij dit eerbetoon.