De 19-jarige Stien den Hollander werd bekend als S10 dankzij haar slaapkamerdebuut ‘Antipsychotica’ en trapte de deur definitief open met ‘Lithium’. Donkere, atmosferische soundscapes begeleidden haar zeer persoonlijke levensverhaal, over psychoses, depressies en de psychiatrie. Haar debuutalbum Snowsniper is nog altijd niet vrolijk te noemen, maar is een flinke stap naar het licht.
In de kille backstage-ruimte van de Hall Of Fame in Tilburg, waar ze die avond optreedt, spreekt Den Hollander opgetogen en vrolijk: „Ik heb echt zin in de show, ik heb er vannacht bijna niet van kunnen slapen.” Tegenwoordig kan ze oprecht van dit soort momenten genieten, maar dat is lang niet altijd zo geweest. „Ik zit veel lekkerder in mijn vel. Voorheen liep ik met knikkende knieën het podium op, met liedjes die ik zelf niet voelde. Tijdens deze tour speel ik de nummers die ik zelf voel en ben ik helemaal niet bezig met crowd pleasen. Dat geldt ook voor het album.”
S10 - Wat Is Real (ft. Yung Nnelg) video:
Dat album, Snowsniper, is een juweel van een debuut. Moeiteloos schakelt ze tussen rap en zang en trekt ze je mee in haar wereld. De muziek klinkt iets luchtiger dan voorgaand werk, de akkoorden minder donker. „Ik ben echt zó blij dat het goed ontvangen wordt. Ik kan iets maken wat ík heel vet vind, maar dat hoeft de buitenwereld nog niet te vinden. Als ik er zelf niet tevreden over zou zijn, zou het niet uitgebracht worden, maar vlak vóór de release komt toch weer dat onzekere meisje bovendrijven dat bevestiging nodig heeft.”
Sluipschutter
Het album ontleende zijn titel aan Simo Häyhä, waarschijnlijk een van de meest succesvolle sluipschutters ooit. Voor de single ‘Wat Is Real’ besloot ze diens geboorteland Finland te bezoeken om een indrukwekkende video te schieten. De video is net een paar uur uit als we met haar spreken. „Het is een sleuteltrack op het album. Ik wilde altijd al iets in de sneeuw maken en deze trip was echt insane. Niet te beschrijven hoe mooi het daar was. We zaten dicht bij de Noordpool, in een gebied waar echt helemaal niemand was buiten onze crew. Het was er zo sereen, en eigenlijk te koud om een video te schieten. Ik wil gewoon dingen doen die in Nederland nog niet gedaan zijn. Deze video is daar het perfecte voorbeeld van.”
De verhalende clip is perfect in balans met het nummer. Daarin geeft Den Hollander haar jongere zelf advies, en steekt ze haar een hart onder de riem. Het is een nummer dat gedragen wordt door de coupletten van haar en rapper Yung Nnelg en hoopvolle blik op de toekomst. „Ik weet, door wat ik allemaal heb meegemaakt, hoe te dealen in sommige situaties. Wie ben ik om dat níet te vertellen?”, vraagt ze zich hardop af. „Ik hoop dat mensen die in soortgelijke situaties zitten, er wat aan hebben. Ik heb het nu verteld, nu is het niet meer van mij maar van iedereen. Het komt uit mijn hart en ik hoef er helemaal niets voor terug.”
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2018/07/data33913453-cf21af-e1531919629642.jpg)
Album ‘Snowsniper’:
Doordat de track wordt gedragen door de persoonlijke coupletten in plaats van door een sterk herkenbaar refrein en een niet alledaags traag tempo heeft, lijkt het een gedurfde keuze om als single uit te brengen. Den Hollander, bevestigend: „Ik kan zo’n keuze nu maken, omdat ik geen noodzaak meer voel om succesvol te worden. Ik heb liever dat een persoonlijk liedje met een kunstzinnige video mensen raakt die daar behoefte aan hebben, dan dat ik commercieel interessante moves moet maken waar ik zelf geen gevoel bij heb. Vanaf nu ga ik alleen nog maar dingen doen die ik zelf hard vind.”
Met die laatste zin impliceert Den Hollander dat ze weleens heeft moeten conformeren, maar nu is ze helemaal niet meer bezig met scoren. „Toen ik net mijn contract had getekend bij Noah’s Ark, dacht ik: Ik zit nu bij een heel groot label, dus ik moet muziek maken die veel mensen aanspreekt. Daar werd mijn muziek niet beter van. Toen ik ze maakte voelde ik die tracks wel, maar achteraf heb ik meer met muziek die dicht bij mezelf staat. Daarom heb ik toen ik aan dit album begon, dat hele hokje dat ik om mezelf had geplaatst weggegooid”, blikt ze terug. En dan, wijselijk besluitend: „Dit ben ik en dit is wat ik doe!”