Hollywood

Op de filmacademie leerde ik over de wetten van het filmmaken, ook over de in Hollywood geldende. Een daarvan luidt dat je een held alleen zo groot kunt krijgen als zijn vijand. Wilde je een onvergetelijke held neerzetten, dan moest je werk maken van de antagonist. Als de alien niet dat gruwelijke monster was met die onverwoestbare drang tot overleven, was Sigourney Weaver nooit zo legendarisch geworden. Het licht van Jodie Foster schijnt alleen zo helder omdat Hannibal Lecter zo verdorven is. Dat de Smurfen nooit een heldenstatus bereikten, komt doordat Gargamel een kluns is.

Dezelfde wet lijkt ook in de sport te gelden. Een legendarische overwinning valt alleen te behalen tegenover een indrukwekkende opponent. Dinsdagavond was Chelsea-Ajax een blockbuster van een wedstrijd omdat de Engelse kakkers eerder de Nederlandse hemelbestormende godenzonen een nederlaag bezorgden in het eigen stadion met een winnende goal in de 86ste minuut. Daarmee had Chelsea zijn monsterstatus van een gouden rand voorzien. Hannibal Lecter en de alien moeten grinnikend op de bank hebben toegekeken. Gargamel was popcorn halen.

Toen Ajax dinsdagavond al in de tweede minuut scoorde, was het of ze een ledemaat van het monster afscheurden zodra het in de openingsscène zijn lelijke kop liet zien. Geen drie minuten later scoorde het monster de gelijkmaker, waarmee het de afgescheurde voorpoot liet aangroeien. Twintig minuten later kwam Quincy Promes met een achterpoot aanzetten: 1-2. Met een vrije trap waar hij thuis met een geodriehoek op geoefend moet hebben, scoorde Hakim Ziyech de 1-3 via het gezicht van het beest. De vijand lag lens, met zoutzuur overgoten op de eigen helft.

Wat in een scenario voor een Hollywoodfilm ook op prijs wordt gesteld, is de aanwezigheid van de Nemesis: de wrekende gerechtigheid. Net als Ajax is zij vernoemd naar een figuur uit de Griekse mythologie. Nemesis zorgt dat boeven krijgen wat hen toekomt. De wrekende gerechtigheid stond dinsdag aan de poort van Stamford Bridge, waarlangs Chelsea-supporters waren vertrokken toen het in de 55ste minuut 1-4 kwam te staan. Negentien minuten later hoorden ze dat het 3-4 stond en wilden ze weer naar binnen, maar daar stak Nemesis een stokje voor. Het eind van de film kent u: 4-4.

Cut to: 30 augustus, Tallinn. Voor aanvang van de EK-kwalificatiewedstrijd Estland-Nederland deed desinteresse in het vrouwenvoetbal haar opwachting in een nieuwe verschijning. In een compleet verlaten perszaal stond Sarina Wiegman eenzaam achter een tafel. De Nederlandse journalisten die vragen hadden, stond ze middels een laptop te woord.

In hun poule wonnen de Oranje-vrouwen van Rusland met 2-0, van Slovenië met 2-4, van Estland met 0-7 en van Turkije reeds met 3-0. Met het maximaal aantal punten staan ze bovenaan. Rusland, tweede in de poule, heeft daar de helft van. In het vrouwenvoetbal is Oranje niet de held, maar het onverslaanbare monster, misschien dat belangstellenden daarom niet in de rij staan. Vrijdagmiddag ging het nationale elftal in Izmir het veld op, dinsdag staan ze in de Gelredome tegenover Slovenië. Het zou ons sieren als we onze alien niet in haar hemd lieten staan.