Danny Brown kijkt kalm terug op zijn trauma’s

Met wederom een drie jaar durende interval tussen zijn platen is excentriekeling Danny Brown terug. Zijn wildste jaren liggen achter hem. Van de grofgebekte spring-in-het-veld lijkt op uknowhatimsayin¿ op het eerste gehoor weinig over, maar toch kan hij de rol van wildebras nog steeds spelen.

In het nummer ‘Savage Nomad’ kruipt hij in de huid van een pester op een basisschool, en ‘Negro Spiritual’ – geproduceerd door Flying Lotus – lijkt een vulkanische uitbarsting vol manische rijmelarij.

A Tribe Called Quest’s Q-Tip staat aan het muzikale roer. Wellicht heeft hij Brown geadviseerd om zijn grove stemgeluid wat meer in de tracks te nestelen dan er daadwerkelijk overheen te blèren, want dit album klinkt minder paniekerig dan zijn vorige werk. Sterker nog, hij kijkt kalm terug op zijn getraumatiseerde jeugdige zelf, terwijl hij de pijn van zich af probeert te rappen. Hiphop is al een tijdje volwassen, Danny Brown nu ook.