Eerst posters van de muur, en toen de dreigementen

De regenboogvlag wappert in de wind voor het Trinitas Gymnasium in Almere; de enige kleuren in een grijze lucht. Een paar uur eerder is ze gehesen in het bijzijn van wel vijfhonderd leerlingen, in plaats van tientallen. Wethouder Jerzy Soetekouw (Diversiteit en Inclusie, PvdA) was erbij en bijna alle leraren – zelfs degenen die eigenlijk vrij waren.

In de kantine zitten acht leerlingen die deel uitmaken van de net opgerichte GSA (Gender & Sexuality Alliance); een groep die ervoor wil zorgen dat alle geaardheden en identiteiten veilig zijn binnen de school. Het is ‘Coming Out Day’ deze vrijdag en de nieuwe GSA had zelf het plan bedacht de dag met de wethouder te vieren. Maar het liep uit de hand. In groeps-chats op sociale media kwamen homofobe dreigingen voorbij van leerlingen, zo ernstig dat de politie een onderzoek instelde.

Sommige leerlingen willen niet met hun naam genoemd worden, anderen alleen met voornaam. Ze voelen zich nog niet helemaal veilig.

Verdwenen posters

„We wilden iets organiseren voor vandaag en hebben posters opgehangen in de school als aankondiging ”, vertelt Isabel (15). Er hangen er nog een paar: LGBT-symbolen met uitleg over begrippen als gender en seksualiteit. Er kwamen leuke reacties op, maar woensdagmorgen zagen ze dat de posters werden weggehaald. Eerst een enkele, en toen was er bijna geen meer over. „Het schokte me hoe systematisch dat gebeurde”, zegt Isabel.

Een paar leerlingen meldden de verdwenen posters bij de leiding. De medewerker sociale veiligheid probeerde te achterhalen wie erachter zat. Al snel kwamen er meldingen bij van homofobe opmerkingen in een groepsapp. Daarop schakelde de directie de politie in, die op school de herkomst onderzocht.

Maar intussen gingen de dreigende berichten door en woensdagavond waren ze zo heftig dat een aantal ouders zelf de politie belde.

„Vanaf donderdagochtend zijn we in brieven naar ouders gaan communiceren”, zegt rector Merijn Sprenger. „Dat we een kleinschalige en veilige school zijn en of ouders willen helpen dat zo te houden door met hun kind te spreken. Het was een studiedag dus er waren geen lessen, dat maakte de situatie complexer en de onrust groter. Ook voor ouders was het een lastige situatie omdat de politie erbij betrokken was.”

Stopgesprekken

De politie doet geen uitspraken over de inhoud van de dreigingen, maar zegt dat die aan de school waren gericht. De herkomst was snel achterhaald, zegt een woordvoerder. Met vijf leerlingen en hun ouders hebben agenten zogenoemde ‘stopgesprekken’ gevoerd. Daarna is geconcludeerd dat er geen reden is tot zorg over de veiligheid op school. Donderdagmiddag stuurde de school een nieuwe brief naar de ouders.

„En dan begint het pas”, zegt Sprenger. „Het gevoel van veiligheid is minder. Dat willen we herstellen.”

Zes leerlingen hebben een time-out gekregen: ze zijn even niet meer welkom op school. „Hun situatie is relatief duidelijk. Maar daaromheen zit een wolk van meelopers, en de kinderen weten precies wie dat zijn. Ook al praten ze op sociale media onder pseudoniemen. Maar ze verlinken elkaar niet, is mijn ervaring. Dat vragen we ook niet van ze.”

De school heeft leerlingen die spijt hebben, opgeroepen zich te melden, zodat ze de kans krijgen zich te „rehabiliteren”. Doen ze dat niet terwijl de school weet van hun gedrag, dan volgt een gesprek met ouders. Als school wil je dat ze leren van hun fouten, zegt Sprenger. „Je kunt moeilijk zeggen: en nu is het hier voor jou voorbij.” Ook andere leerlingen kunnen met vertrouwenspersonen praten. „Er zullen ongetwijfeld leerlingen rondlopen die nog niet voor hun geaardheid zijn uitgekomen.”

Ik had niet verwacht dat dit op een gymnasium zou gebeuren.

De leerlingen van de GSA zijn geschrokken en strijdvaardig. „We moeten harder werken dan ik dacht”, zegt Nienke (14). „Maar dat gaan we doen en dat gaat lukken.” Ooit, hopen ze, komt er een tijd dat je niet meer uit de kast hóeft te komen.

„Ik had niet verwacht dat dit op een gymnasium zou gebeuren”, zegt een meisje van 14. „Ik dacht dat mensen nadenkender zouden zijn.”

Ze hebben ook veel steun gehad: van leerlingen, leraren, andere GSA’s, de wethouder. Isabel (15): „Iedereen weet nu wel dat er een GSA is.”

„Ik merkte ook dat iemand spijt had”, zegt een meisje. „Die keek heel schuldig.”

Een jongen: „Het is ook lastig voor de mensen met spijt. Die willen nog steeds bij hun vriendengroep horen.”

Isabel: „Paarse Vrijdag, op 14 decemer, willen we nog uitbundiger vieren. Een feest met muziek en hapjes, voor de hele school.”