‘Ik werk hard, een beetje comfort mag’

in

‘De eerste opera die ik zag vond ik vreselijk. Ik was puber en vond het zó overdreven. Maar als je veel tijd in opera steekt, leer je het waarderen. Het is net als met topsport: als je dat niveau wilt bereiken, moet je er tijd in steken.

„Toen ik afstudeerde aan het conservatorium was ik nog niet uitgeleerd. Ik wilde mijn ware stemgeluid ontwikkelen. Opera maakt dat mogelijk, omdat je zonder microfoon leert zingen. Je gebruikt je hele lijf om ervoor te zorgen dat iedereen in het publiek je hoort.

„Ik wil laten zien dat opera leuk kan zijn, ook voor millennials. De verhalen zijn uit het leven gegrepen en nog steeds actueel: liefde, racisme, hebzucht en affaires. Mijn favoriet is Madama Butterfly van Puccini uit 1904. Die gaat over een Japanse geisha die wordt belazerd door haar grote liefde.

„Elke week is verschillend: de ene keer heb ik twee optredens, de andere keer geef ik zangles. Ik heb geregeld concerten in het buitenland. Een opening in Berlijn, een huwelijk op Bonaire. Twee keer ben ik uitgenodigd voor het Peter Stuyvesant Ball voor de Nederlandse elite in New York. Ik zong het Wilhelmus en de Star-Spangled Banner, ik was ontzettend zenuwachtig om een woord verkeerd te zingen.

„Als operazangeres ‘zit’ je stem vanaf je dertigste, tot die tijd kan hij nog gevormd worden. Vanaf je drieëndertigste ben je op je sterkst. Na je vijftigste ligt het aan coaching en zanglessen hoelang je het volhoudt, want tijdens de overgang kunnen hormonen je stem beïnvloeden.”

uit

‘Ik geef uit wat erin komt, maar toch heb ik op de een of andere manier altijd geld. Ik sta nooit rood. Mocht het ooit zo erg uit de hand lopen, dan kan ik bij mijn ouders terecht. Mijn vader lette er altijd op dat hij overal een potje voor had, dat probeer ik ook.

„Qua uitgaven is horeca mijn zwakke plek. Als ik in het buitenland ben, betaal ik liever 2 euro meer voor een heerlijke cappuccino in een leuk tentje dan een filterkoffie op een straathoek – sowieso haal ik zo’n vijf keer per week een koffie buiten de deur. Ik eet liever bij een goede Vietnamees dan een maaltijdsalade in mijn hotelkamer. Ik werk al zo hard, een beetje comfort mag wel.

„Ik woon samen met mijn vriend, hij studeert nog. We delen een huurwoning. Hij is ook muzikant dus ik weet niet of we ooit een hypotheek kunnen krijgen, de bank doet moeilijk over freelance muzikanten. Eigenlijk moet je dan een vast contract hebben bij een gezelschap.

„Mijn hele carrière is erop gebouwd om ooit de rol van Cunégonde te spelen in Candide, een operette van Leonard Bernstein. Als je die kunt, blaas je echt iedereen omver. Het is oorlog, ze verliest haar geliefde, schuilt voor de vijand. Op het hoogtepunt zingt ze: ‘Ik ben alleen, eenzaam en verdrietig, maar gelukkig heb ik al mijn juwelen nog.’”