Brieven 30/8/2019

Rookactiviste

Briljant in drie woorden

Met aandacht lees ik altijd de Zap van Arjen Fortuin vanwege diens rake, genuanceerde observaties. Met verbazing las ik zijn conclusie in Meer antwoorden dan vragen van De Kanter(26/8) over de uitzending van Zomergasten met Wanda de Kanter. Fortuin stelt dat De Kanter voor de paradoxen van het bestaan minder belangstelling had. Dit zou onder meer blijken uit het antwoord op de vraag waarom De Kanter bleef roken terwijl ze op haar werk dagelijks geconfronteerd werd met de gevolgen van roken. Blijkbaar vindt Fortuin dat het antwoord („Ik was verslaafd”), toelichting ontbeerde. Het korte antwoord is juist briljant en raakt de kern van haar boodschap: een longarts die dagelijks met de gevolgen van roken wordt geconfronteerd en niet kan stoppen, is hét bewijs hoe verslavend roken is. Welke toelichting was hier nog nodig? De Kanter had geen beter antwoord kunnen geven.

Taylor Swift

Niet plat, maar gelaagd

Hoewel mijn opmerkingen niet per se feitelijke onjuistheden aankaarten, vind ik het belangrijk om de gelaagdheid van de teksten op het album Lover van Taylor Swift te erkennen (Swift zwenkt langs vele stijlen op haar nieuwe album Lover, 27/8). Zo zingt ze in Miss Americana & the Heartbreak Prince inderdaad vanuit het perspectief van een middelbare scholier, maar ze gebruikt daarbij het Amerikaanse schoolsysteem als metafoor voor de politieke situatie. Het artikel werpt de vraag op waarom het album Lover heet: omdat het album gaat over alle vormen van liefde (met een partner, vriend(in), of familie) en belicht niet alleen de mooie kanten. Hoewel ik een fan ben en daarom wellicht meer context heb bij de liedjes, wil ik niet zeggen dat het album perfect is. Deze aanvulling is vooral bedoeld om aan te geven dat de complexe en vaak gelaagde teksten op dit album best wat meer waardering mogen krijgen. Lover is niet zo plat als de recensie suggereert.

Pijnstillers

Fentanyl in een lolly

Een schrikwekkend artikel over de verslaving aan oxycodon en fentanyl (Waar komen pijnstillers als oxycodon en fentanyl opeens vandaan?, 29/8). Van met name fentanyl is al dertig jaar bekend dat het verslavend is. Het middel is zelfs verkrijgbaar in een lolly! Blijkbaar zijn de gevolgen en de verslavende werking van dit soort medicijnen niet afschrikwekkend genoeg om het voorschrijven van deze middelen door huisartsen én apothekers een halt toe te roepen. Hoe is het mogelijk dat een herhaalrecept voor deze middelen uitgeschreven kan worden, vaak zelfs door de assistente, zonder dat de patiënt opnieuw door de arts wordt gezien? En waar is de apotheker die per levering 5,50 euro betaald wordt voor zijn controlerende taak? Die zou zijn goedbetaalde functie waar kunnen maken door telkens te overleggen met de voorschrijvende specialist of huisarts, zeker bij herhaalrecepten. Dat gebeurt te weinig. Deze verslavingscrisis wordt veroorzaakt door voorschrijvende dokters en niet-controlerende apothekers.

Verpleging

Veld vol abstractelingen

In Angst voor nieuwe verpleegkundige is niet nodig (28/8) wordt gevraagd waarom verpleegkundigen angst hebben voor de nieuwe hbo-verpleegkundige. Zij zetten het vak volgens de auteur juist op een hoger niveau „met stevige wortels in de wetenschap” en het zou „een aanvulling” zijn om in teams „iemand erbij te hebben die in staat is op een abstracte manier naar de zorg te kijken”. De zorg zit niet te wachten op het immer uitdijende veld van abstractelingen, managers en onderzoekers. In het verzorgingshuis waar ik werk zijn twee nieuwe hbo-verpleegkundigen. Zij zijn de secondanten van de teamleider en zitten de hele dag op kantoor. Mensen aan het bed zijn nodig, en daar komen er steeds minder van. Dat is om bang van te worden.