Graphic novels is van alles een beetje: kijken, lezen, bladeren

Het mooie van de graphic novel is zijn ongrijpbaarheid. Het is een kunstvorm die soepel manoeuvreert tussen literatuur, film, beeldende kunst en journalistiek. Het is van alles een beetje: kijken, lezen, bladeren in je eigen tempo. Graphic novels heten strips voor volwassenen te zijn. En dat klopt, al mag je gewoon strip blijven zeggen. De monocultuur van de jeugdstrips is doorbroken met een ongekende variatie aan vertelvormen.

Waar te beginnen? Een eerste advies is weg te blijven van de ijzeren klassiekers. Als lezer van literatuur begin je ook niet met Ulysses van Joyce. Dus laat A contract with God van Will Eisner, Maus van Art Spiegelman en Zwart gat van Charles Burns nog even liggen.

Een lekkere binnenkomer is het werk van Guy Delisle. Deze Canadees dankt zijn oeuvre grotendeels aan de carrière van zijn vrouw, een beroepsdiplomaat die haar man op sleeptouw neemt. Delisle verbleef lange tijd in Noord-Korea, Birma, China en Israël en tekende op montere, geestige toon wat hem overkwam en wat hij zag als hij door de stad wandelde.

Nederland telt helaas slechts een handvol zich onderscheidende tekenaars. Gelukkig is er Aimée de Jongh. Dertig jaar, maar al volop internationale erkenning. Ze schreef en tekende twee mooie boeken (recentelijk Taxi!). Wijselijk kiest ze ook voor samenwerking met scenarioschrijvers, een stap die te weinig Nederlandse tekenaars zetten. Met topauteur Zidrou maakte ze het schitterende Bloesems in de herfst.

Een bloeiend subgenre is de autobiografische strip. Dat leverde al veel aansprekende boeken op, van Fun home (Alison Bechdel) tot Persepolis (Marjane Satrapi). Mijn geheimtip: het hartverscheurende Sprakeloos van David Small.

Guy Delisle: Jeruzalem, Scratchbooks, 25,60 euro

Zidrou en Aimée de Jongh: Bloesems in de herfst, Blloan, 23,15 euro

David Small: Sprakeloos, Lebowski, 9,99 euro