Activistische belegger heeft goed gegokt

Reno mag dan de tweede stad van de Amerikaanse staat Nevada zijn, The Biggest Little City in the World staat met zijn 425.000 inwoners in de schaduw van Las Vegas, waar bijna 2,5 miljoen mensen wonen. Nog duidelijker is het verschil in casino-omzet: 866 miljoen dollar voor Reno versus 8,1 miljard voor Las Vegas. En waar de Las Vegas Strip bijna 7 kilometer aan gokpaleizen bevat, kun je in Reno na zo’n 500 meter weer omdraaien.

Toch staat het hoofdkantoor van het grootste Amerikaanse gokconcern binnenkort niet langer in Las Vegas, maar in Reno. Want Eldorado Resorts, het casinobedrijf van de familie Carano, neemt Caesars Entertainment over, dat vier keer zo groot is als Eldorado zelf. In één klap groeit het concern van 26 casino’s en 18.000 werknemers naar 81 casino’s en 81.000 werknemers wereldwijd.

Dat had Don Carano, zoon van Italiaanse immigranten, nooit kunnen bedenken toen hij in 1973 voor zichzelf begon, nadat hij eerst jarenlang als advocaat gokbedrijven in Reno had bijgestaan. Het Eldorado, met 282 hotelkamers, was zijn eerste eigen casino. Silver Legacy, het eerste grote casino-resort van Reno in Las Vegas-stijl, opende hij er pal naast, in 1995.

Tegen 2014, toen zijn zoon Gary de dagelijkse leiding overnam, had de Eldorado-groep zeven casino’s in vijf Amerikaanse staten. En in 2017, kort voor het overlijden van Don Carano, verdubbelde het bedrijf in omvang met de overname van de twaalf Isle of Capri-casino’s. Een jaar later volgde de aankoop van het Tropicana-resort in Atlantic City, de gokstad aan de Amerikaanse oostkust waar ook president Trump in het verleden casino’s uitbaatte. Het Tropicana kochten de Carano’s van investeerder Carl Icahn – onthoud die naam.

Alleen Vegas ontbrak nog

Eldorado bezat toen 26 casino’s in twaalf staten. Eigenlijk was het nog maar op één belangrijke plek niet aanwezig: Las Vegas. Tot afgelopen week dus, toen Gary Carano namens zijn bedrijf een bod van 17,3 miljard dollar uitbracht op Caesars Entertainment, eigenaar van negen grote resorts aan de Las Vegas Strip, waaronder Caesars Palace en Paris-Las Vegas, van de landelijke keten Harrah’s, en van casino’s in het Verenigd Koninkrijk en Dubai.

De enige grote casinomarkt waar de nieuwe combinatie – die verdergaat onder de naam Ceasars – nu nog ontbreekt, is Macau, het Chinese schiereiland waar jaarlijks 37,9 miljard dollar wordt vergokt, slechts 4 miljard minder dan in de hele VS. Concurrenten als Wynn Resorts, Las Vegas Sands en MGM halen een substantieel deel van hun omzet uit Macau.

Eldorado betaalt de overname van Caesars voor bijna tweederde met eigen aandelen. De 7,2 miljard die het bedrijf contant op tafel legt, financiert het deels met leningen en deels door het vastgoed van casino’s in Atlantic City en New Orleans voor 3,2 miljard te verkopen aan vastgoedbelegger Vici, en vervolgens terug te leasen.

Vici belegt in casino’s, hotels en paardenrenbanen en is in 2017 afgesplitst van Caesars, dat toen dreigde te bezwijken onder een loodzware schuldenlast. Investeringsmaatschappijen TPG en Apollo kochten Caesars in 2008 voor 31 miljard dollar en zadelden het bedrijf op met 25 miljard dollar aan schulden. Kort daarna brak de financiële crisis uit en leed de hele gokindustrie zware verliezen.

Een poging om via de beurs nieuw kapitaal op te halen mislukte in 2010, maar twee jaar later kreeg Caesars alsnog een notering aan de Nasdaq. Geld werd toen nauwelijks opgehaald, maar de beursgang bood de investeerders wel de mogelijkheid een deel van hun aandelen alsnog te gelde te maken.

Van de schuldenberg was in 2015 nog steeds ruim 18 miljard dollar over. Caesars vroeg uitstel van betaling aan, in een poging van die last af te komen. Het bedrijf kwam met een reddingsplan en besloot, 10 miljard aan schulden lichter, al het vastgoed af te splitsen en onder te brengen in een nieuw bedrijf, Vici – vernoemd naar Julius Caesars uitspraak Veni, vidi, vici.

Caesars Entertainment ging verder als exploitant van de casino’s en betaalt sindsdien jaarlijks honderden miljoenen dollars huur aan Vici. De splitsing werd pas definitief in 2017, toen Caesars alle rechtszaken van gedupeerde schuldeisers van zich af had weten te schudden.

Activistische belegger

Het nieuwe Caesars bleef echter magere resultaten boeken. De schietpartij op een countrymuziekfestival in Las Vegas in 2017, waarbij tientallen doden vielen, leidde tot een dip in het aantal bezoekers aan de stad. Pas in 2018 boekte het concern, voor het eerst in jaren, weer een bescheiden winst.

Op de beurs presteerde het aandeel Caesars nog altijd slecht, wat de activistische belegger Carl Icahn begin dit jaar deed besluiten een belang van zo’n 10 procent in het casinobedrijf op te bouwen.

Icahn, die eerder grote belangen in casino’s in Nevada en Arizona had, drong er bij Caesars op aan een koper te zoeken voor het bedrijf dat in zijn ogen op de beurs fors werd ondergewaardeerd. TPG en Apollo, die nog steeds niet al hun aandelen verkocht hadden, besloten niet op zo’n koper te wachten, en verkochten hun stukken in maart aan Icahn, die zijn belang daarna verder uitbreidde tot 28,5 procent.

Dat belang brengt dankzij het bod van de familie Carano nu bijna 5 miljard dollar op, deels in aandelen Eldorado. En zo doet Icahn voor de tweede keer goede zaken met de Carano’s, die vorig jaar nog het Tropicana-casino in Atlantic City van hem kochten. Op die deal heeft hij tien jaar moeten wachten, want hij kocht het Tropicana in 2008, uit een faillissement. De investering in Ceasars verdiende hij veel sneller terug: die overname was binnen zes maanden na zijn eerste investering al rond. Reden voor Icahn om een juichend persbericht uit te brengen, waarin hij het bestuur van Caesars uitbundig complimenteert met de deal – „iets wat ik zelden doe”, aldus Icahn.