Onwel

Tijdens het ontbijt in een hotel aan de rand van de Veluwe wordt een man onwel. Hij hangt op een vreemde manier over zijn tafel. Mijn op dit soort situaties getrainde echtgenote belt 112. Ik kijk wat ik kan betekenen en leg meneer samen met iemand anders in afwachting van medische hulp in de stabiele zijligging. Hij komt weer bij en spreekt liggend met de centralist via de telefoon die mijn echtgenote hem aanreikt. Het ontbijt kan worden voortgezet, maar ik was eerst mijn handen. Als ik rustig de eetzaal weer binnenloop, snelt een vrouw op mij af en zegt op samenzweerderige toon: „Blijf vooral rustig, maar er is hier net iemand onwel geworden.”