Beheer door bewoners kost óók geld

Dakpark Het unieke park in Rotterdam Delfshaven wordt grotendeels door bewoners beheerd. Nu is het geld daarvoor op.

Er is buiten het Dakpark weinig groen in Bospolder Tussendijken.
Er is buiten het Dakpark weinig groen in Bospolder Tussendijken. Foto Hans van Rhoon

Niet alleen het Dakpark zelf, de grootste, openbare daktuin van Europa, is uniek. De rol van de bewoners bij het ontstaan, het ontwerp, de aanleg en nu het onderhoud van het groen in hun wijk, is minstens zo bijzonder. „Wij zijn hét voorbeeld van bewonerspartcipatie”, zegt voorzitter Cies de Theije van de Stichting Dakpark. „Andere initiatiefnemers vragen soms aan ons hoe wij bepaalde zaken geregeld hebben. Wij zijn pioniers.”

Toch staat de rol van de pionierende bewoners nu zwaar onder druk. Het geld van Stichting Dakpark, opgezet door actieve bewoners voor het beheer van het park, is zo goed als op. „De gemeente wil dat bewoners participeren”, zegt De Theije. „Maar voor de coördinatie van de vrijwilligers is vervolgens geen geld beschikbaar. Dat zal ons uiteindelijk opbreken.” Ongeveer vijftig actieve bewoners helpen mee met het onderhoud van het park, het begeleiden van activiteiten of het geven van rondleidingen. „We zien dat vrijwilligers het leuk vinden om iets te doen in het groen, maar voor de administratie, de aanvraag van subsidie of de coördinatie missen zij geduld, kennis of zin”, zegt De Theije.

Bruidsschat

Het park van ruim 1.000 meter lang, 80 meter breed en 9 meter hoog, werd in 2014 geopend. Bewoners uit de wijk Bospolder Tussendijken zijn echter al sinds 2005 betrokken bij het Dakpark. Met ludieke acties hielden zij de gemeente aan hun belofte om meer groen in de wijk te creëren.

Bij de oplevering kregen de bewoners in totaal 200.000 euro mee van deelgemeente Delfshaven voor het beheer. Inmiddels is dat geld vrijwel op. Het werd de afgelopen vijf jaar onder andere gebruikt om de vrijwilligers te begeleiden, voor een eigen website en voor verzekeringen.

Er komt nog een park op hoogte

Ook werd het salaris van de dakparkcoördinator Manon Nagelkerken hieruit betaald. Zij doet alle klussen die vrijwilligers niet willen of kunnen, zoals de coördinatie, een deel van de administratie en het belangrijkste; zij zoekt haar weg binnen de gemeente als er iets geregeld moet worden. „Vooral in dat laatste gaat een hoop tijd in zitten”, zegt voorzitter De Theije. „Het is lastig om uit te vinden welk cluster, dienst of sector van de gemeente waar over gaat.”

Een voorbeeld; op het dak zit een waterput. „Daar zouden wij graag de sleutel van willen hebben om bij evenementen toegang te hebben tot stromend water”, zegt De Theije. Dat is nog niet gelukt. „De ene dienst zegt dat het niet mag, de andere dat het niet kan en weer een andere zegt dat er helemaal geen waterput is.” De vrijwilligers willen daarnaast al jaren een eigen onderkomen om bijvoorbeeld tuingereedschap op te slaan. Ook dat leverde een hoop irritatie en frustratie op. „Niemand wist waar de kabels liepen en of er bijvoorbeeld geheid mocht worden op het Dakpark”, zegt de voorzitter. Een ambtenaar opperde om een deel van de kas midden in het park te gebruiken. „Maar dat kan niet, want de gemeente heeft die gehele ruimte zelf jaren geleden al verkocht aan een ondernemer”, zucht De Theije. Als de gemeente niet snel over de brug komt, staat Nagelkerken vanaf 1 juli op straat en moeten de vrijwilligers voortaan zelf met de gemeente in conclaaf. De stichting heeft ongeveer 55.000 euro per jaar nodig.

Niet alleen de bewoners doen een beroep op de gemeente. Ook de gebiedscommissie vindt dat het stadsbestuur bij moet springen. „De gemeente doet het onderhoud van het Dakpark al voor een koopje omdat de bewoners een deel op zich nemen”, zegt David Kuiper, lid van gebiedscommissie Delfshaven. „Dan is het natuurlijk wel belangrijk dat de gemeente dat zelfbeheer financieel mogelijk maakt.”

Icoon

Zelf mag de gebiedscommissie geen structurele subsidie verlenen. De gemeente gaat er in principe van uit dat bewonersinitiatieven na een startbedrag hun eigen broek ophouden. „Daar kan hier geen sprake van zijn”, zegt Kuiper. „De bewoners kunnen geen entree heffen op het park.”

Kuiper noemt het Dakpark een ‘icoon voor Delfshaven’. Ook door de grote rol die de bewoners spelen. „Het zou zonde zijn als dat allemaal stuk zou lopen op geldgebrek. Ze doen hele leuke dingen. Kinderen kunnen bijvoorbeeld hun eigen stukje tuin beheren en zo leren over groente en fruit. Dat is waardevol in deze wijk.”

Ook VVD, GroenLinks en D66 roepen de gemeente op om de bewoners te ondersteunen. Onder de noemer ‘Red het Dakpark’ stelden de fracties onlangs vragen aan het stadsbestuur. „Bewoners hebben vanaf dag één een bijdrage geleverd aan het park’’, benadrukt VVD-raadslid Pascal Lansink-Bastemeijer. „Als overheid moet je deze participatie faciliteren.”

Wethouder Bert Wijbenga (buitenruimte, VVD) laat via zijn woordvoerder weten dat hij het Dakpark een ‘prachtig initiatief’ vindt dat veel mensen op de been brengt. „In welke vorm het een vervolg krijgt en welke rol de gemeente daarbij speelt, daar zijn we op dit moment over in gesprek”, zegt zij. „Maar het is onze gezamenlijke intentie om het initiatief van de bewoners met succes een vervolg te geven.”