Moestuinmensen

Een moestuin onderhouden is meer dan een hobby. Het is een manier van leven. „Ik eet geen aubergine meer in november.”

Merlijn Doomernik

De moestuinier wil delen. Zijn zelfgekweekte groente – bezoek krijgt een verse krop sla mee, een net afgesneden courgette, een sappige komkommer. Veel meer smaak dan uit de winkel, zegt-ie erbij. Maar óók zijn kennis. Over wanneer je het beste wat kunt zaaien, en in combinatie met welke andere gewassen. Hoe hij voorkomt dat zijn koolrabiplantjes doorschieten. En hoe het vóélt als hij voor het eerst succesvol een bloemkool (moeilijk!) heeft geteeld.

Dat kennis delen doen veel moestuiniers op een blog. Wie online iets opzoekt over zaaien, kweken, verzorgen en oogsten, belandt op de website van de Moestuinhippie, De Boon, de Moestuinmoeder of Moestuinmiep. Of op het weblog Spruitenieren of de Mooie Moestuin. En zo zijn er nog veel meer. De een deskundiger dan de ander, jolig of juist ernstig, gedetailleerd of met meer aandacht voor sfeer. Vaak geschreven door vrouwen, van alle leeftijden. Soms met recepten erbij om de zelfgekweekte opbrengst te verwerken, met invries- en inmaaktips, met foto’s van alle groeistadia, met een zaai- en oogstkalender.

De behoefte om te delen komt voort uit trots. De moestuinier heeft eigenhandig de aarde bedwongen en leren kennen, zich verdiept in de behoeften van elk afzonderlijk gewas, geleerd welke insecten nuttig zijn en hoe je ze kunt aantrekken, en met welke planten de minder welkome beestjes kunnen worden afgeschrikt. Want chemische middelen gebruikt hij liever niet – dat is, samen met die betere smaak, nu net wat zijn groente en fruit onderscheidt van die uit de winkel. Je weet pas hoe het voelt om een zelfgekweekte tomaat te plukken, of een wortel uit te steken, als je het hebt gedaan. De moestuinier ziet zijn plantjes groeien vanaf het moment dat ze niets meer waren dan een kwetsbaar steeltje met twee kleine groene blaadjes eraan. Hij verzorgt ze maandenlang, dunt ze uit, dieft ze, bewatert ze – tot dit dieprode of knaloranje eindresultaat. Er is weinig anders zó bevredigend en zó smakelijk.

Nu breekt zijn lievelingsseizoen aan. Geen maand is zo druk in de moestuin als mei. De aarde is al omgewoeld, schoongemaakt en gevoed. Een plan voor de indeling van de moestuinbedden is getekend. Natuurlijk: er kon al eerder gezaaid en geoogst worden, maar zodra het IJsheiligen is geweest, half mei, en nachtvorst de jonge gewassen niet meer zal beschadigen, kan het echte werk beginnen. Voorgezaaide plantjes mogen de tuin in en zaadjes kunnen in de volle grond worden gestopt. De moestuinier kan los.